ustrzelić - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

pot. zainteresować sobą kogoś i wejść z nim w relację erotyczną

[ustszelić] lub pot. [usczszelić], lub pot. [uszczszelić]

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

hiperonimy:

zainteresować

	Unoldowie żyli w Chodakach od trzech stuleci, według rodzinnej legendy w czasach potopu szwedzkiego jakiś Unold, zamiast strzelać z kolubryny do Częstochowy - ustrzelił urodziwą Wołyniankę. źródło: NKJP: Henryk Szewczyk: Uratowani spod noża, Gazeta Krakowska, 2003-05-10
	Bratny lubił uchodzić w środowisku za mocnego mężczyznę, potrafiącego wypić, ustrzelić zwierza, ale i piękną dziewczynę. źródło: NKJP: Włodzimierz Kalicki: Gdzie są chłopcy z tamtych lat..., Gazeta Wyborcza, 1995-01-06
	Niemal każdy portal ma serwis randkowy. Wystarczy się zalogować i poszukać odpowiedniej oferty. Polka, województwo śląskie, cel matrymonialny. Efekt wyszukiwania tylko w jednym portalu, to ponad 150 propozycji. Problem polega na tym, że wówczas role się odwracają. To cudzoziemiec może ustrzelić męża lub żonę, a nie odwrotnie. źródło: NKJP: Jarosław Latacz: Tani jak Ślązak, Dziennik Zachodni, 2004-07-23
	W Golkowicach nie tylko szczęśliwie przyszła na świat, lecz i szczęśliwie znalazła męża. Znali się od dziecka. Ona - prymuska w szkole, celowała w matematyce. I tym go ustrzeliła. źródło: NKJP: (AMusz): Żyje dzięki czarom, Gazeta Krakowska, 2001-07-17

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	ustrzeliłem +(e)m ustrzelił	ustrzeliłam +(e)m ustrzeliła	ustrzeliłom +(e)m ustrzeliło	ustrzeliliśmy +(e)śmy ustrzelili	ustrzeliłyśmy +(e)śmy ustrzeliły
2 os.	ustrzeliłeś +(e)ś ustrzelił	ustrzeliłaś +(e)ś ustrzeliła	ustrzeliłoś +(e)ś ustrzeliło	ustrzeliliście +(e)ście ustrzelili	ustrzeliłyście +(e)ście ustrzeliły
3 os.	ustrzelił	ustrzeliła	ustrzeliło	ustrzelili	ustrzeliły

bezosobnik: ustrzelono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		ustrzelmy
2 os.	ustrzel	ustrzelcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	ustrzeliłbym bym ustrzelił	ustrzeliłabym bym ustrzeliła	ustrzeliłobym bym ustrzeliło	ustrzelilibyśmy byśmy ustrzelili	ustrzeliłybyśmy byśmy ustrzeliły
2 os.	ustrzeliłbyś byś ustrzelił	ustrzeliłabyś byś ustrzeliła	ustrzeliłobyś byś ustrzeliło	ustrzelilibyście byście ustrzelili	ustrzeliłybyście byście ustrzeliły
3 os.	ustrzeliłby by ustrzelił	ustrzeliłaby by ustrzeliła	ustrzeliłoby by ustrzeliło	ustrzeliliby by ustrzelili	ustrzeliłyby by ustrzeliły

bezosobnik: ustrzelono by

bezokolicznik: ustrzelić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: ustrzeliwszy

gerundium: ustrzelenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: ustrzelony

+

ustrzelić

+

KOGO

Zob. strzelić