-
2.a
gałęzie świerkowe -
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat roślin
drzewa i krzewy -
- świeża świerczyna
- gałązki, naręcze świerczyny
- wieńce; posłanie ze świerczyny
- świerczyna pachnie
- udekorować świerczyną
-
„Małym Śwarnym” wtórowali wszyscy, góralskie aniołki układały się w żywą dekorację, pachniała świerczyna u wrót.
źródło: NKJP: (ASZ): Jak „zarobić” na plener, Dziennik Polski, 2006-12-18
Na sklepowych wystawach pojawili się siwobrodzi święci Mikołaje obciążeni wielkimi worami pełnymi prezentów, zawisły wieńce ze świerczyny i wiązanki z ostrokrzewu i poinsecji, kwiatu Bożego Narodzenia.
źródło: NKJP: Ewa Nowacka: Małe kochanie, wielka miłość, 1997
Było nawet łóżko. Więzienno-wojskowe, z nagimi sprężynami, na które rzuciliśmy naręcze świerczyny.
źródło: NKJP: Andrzej Stasiuk: Biały kruk, 1996
Tym częstowały gaździny z wielkich termosów, na umajonych świerczyną stołach.
źródło: NKJP: Miescańsko Wigilia, Dziennik Polski, 2008-12-24
Od niepamiętnych czasów strojono belki w izbach gałązkami świerczyny, jedliny lub cisu.
źródło: NKJP: Tomasz A. Nowak: Boże Narodzenie między Wartą a Pilicą, Gazeta Radomszczańska, 2009-12-30
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. świerczyna
świerczyny
D. świerczyny
świerczyn
C. świerczynie
świerczynom
B. świerczynę
świerczyny
N. świerczyną
świerczynami
Ms. świerczynie
świerczynach
W. świerczyno
świerczyny
Inne uwagi
Zwykle lp
-
Zob. świerk