rozwalić - Wielki słownik języka polskiego PAN

7.

pot. wywołać u kogoś silny, pozytywny lub negatywny stan emocjonalny

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

zachowania emocjonalne

Rozwalił mnie stwierdzeniem - Monet to abstrakcjonista.

źródło: Internet

Powiem bez ogródek: rozwalił mnie ten wiersz.

źródło: NKJP: Usenet

Rozwalił mnie jej tekst o bieganiu w szpilkach.

źródło: Internet

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozwaliłem +(e)m rozwalił	rozwaliłam +(e)m rozwaliła	rozwaliłom +(e)m rozwaliło	rozwaliliśmy +(e)śmy rozwalili	rozwaliłyśmy +(e)śmy rozwaliły
2 os.	rozwaliłeś +(e)ś rozwalił	rozwaliłaś +(e)ś rozwaliła	rozwaliłoś +(e)ś rozwaliło	rozwaliliście +(e)ście rozwalili	rozwaliłyście +(e)ście rozwaliły
3 os.	rozwalił	rozwaliła	rozwaliło	rozwalili	rozwaliły

bezosobnik: rozwalono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozwalmy
2 os.	rozwal	rozwalcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozwaliłbym bym rozwalił	rozwaliłabym bym rozwaliła	rozwaliłobym bym rozwaliło	rozwalilibyśmy byśmy rozwalili	rozwaliłybyśmy byśmy rozwaliły
2 os.	rozwaliłbyś byś rozwalił	rozwaliłabyś byś rozwaliła	rozwaliłobyś byś rozwaliło	rozwalilibyście byście rozwalili	rozwaliłybyście byście rozwaliły
3 os.	rozwaliłby by rozwalił	rozwaliłaby by rozwaliła	rozwaliłoby by rozwaliło	rozwaliliby by rozwalili	rozwaliłyby by rozwaliły

bezosobnik: rozwalono by

bezokolicznik: rozwalić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozwaliwszy

gerundium: rozwalenie

imiesłów przymiotnikowy bierny: rozwalony

odpowiednik aspektowy: rozwalać

+

rozwalić

+

KOGO + (CZYM)

psł. *orzvaliti

Zob. walić.