przemilczeć - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

powstrzymać się przed słowną reakcją na coś

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Język

mówienie

synonimy:

zmilczeć

	Zapytała go kiedyś wprost, czy lubi ludzi, bo nieraz ona ma wrażenie... Przemilczał pytanie i chyba zrozumiała. źródło: KWSJP: Aleksander Ziemny: Opowiadania dawne i nowe, 1984
	- Ja już niedługo - powiedziałem, a ona to przemilczała. Twarz jej zrobiła się nie współczująca, lecz zła [...]. Czyżby była oburzona tym, że lada dzień umrę? - pomyślałem. źródło: KWSJP: Leopold Rybarski: Konterfekt z cieniem, 1985
	W końcu mówi do mnie: „Może i ty byś tam pojechał”. Ja to jakoś przemilczałem, ale tydzień później dostałem już zaproszenie. źródło: KWSJP: Adam Michnik, Józef Tischner, Jacek Żakowski: Między Panem a Plebanem, 1995
	Czasem korciło mnie, żeby mu przygadać, gdy kogoś jawnie skrzywdził [...], wolałem jednak przemilczeć i udawałem, że nie wiem, o co chodzi. źródło: KWSJP: Tadeusz Kwiatkowski: Panopticum, 1995
	Pozwól, że dalsze personalne zaczepki przemilczę. źródło: Internet

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przemilczałem +(e)m przemilczał	przemilczałam +(e)m przemilczała	przemilczałom +(e)m przemilczało	przemilczeliśmy +(e)śmy przemilczeli	przemilczałyśmy +(e)śmy przemilczały
2 os.	przemilczałeś +(e)ś przemilczał	przemilczałaś +(e)ś przemilczała	przemilczałoś +(e)ś przemilczało	przemilczeliście +(e)ście przemilczeli	przemilczałyście +(e)ście przemilczały
3 os.	przemilczał	przemilczała	przemilczało	przemilczeli	przemilczały

bezosobnik: przemilczano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		przemilczmy
2 os.	przemilcz	przemilczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przemilczałbym bym przemilczał	przemilczałabym bym przemilczała	przemilczałobym bym przemilczało	przemilczelibyśmy byśmy przemilczeli	przemilczałybyśmy byśmy przemilczały
2 os.	przemilczałbyś byś przemilczał	przemilczałabyś byś przemilczała	przemilczałobyś byś przemilczało	przemilczelibyście byście przemilczeli	przemilczałybyście byście przemilczały
3 os.	przemilczałby by przemilczał	przemilczałaby by przemilczała	przemilczałoby by przemilczało	przemilczeliby by przemilczeli	przemilczałyby by przemilczały

bezosobnik: przemilczano by

bezokolicznik: przemilczeć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: przemilczawszy

gerundium: przemilczenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: przemilczany

odpowiednik aspektowy: przemilczać

Rz_osobowy

+

przemilczeć

+

CO

Zob. milczeć