-
1.
ktoś, kogo wysyła się z ważną, pilną i zwykle tajną wiadomością lub pismem -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Funkcjonowanie państwa
stosunki międzynarodowe
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Prawo i łamanie prawa
policja i inne służby mundurowe -
- podziemny, tajny, zaufany; tatrzański; legendarny, słynny; dyplomatyczny, sądowy kurier
- kurier z Polski, z Warszawy
-
Jako kurier wielokrotnie przeprowadza przez granice emisariuszy z Zachodu, dając Bezpiece sposobność wykrycia kolejnych ogniw antykomunistycznego podziemia.
źródło: NKJP: Michał Komar: O obrotach losów i ciał, 1998
Przez kuriera otrzymał przedtem krótki list od Siergieja, że w określonym dniu ów oczekuje go w Paryżu.
źródło: NKJP: Krystyna Kolińska: Orzeszkowa, złote ptaki i terroryści, 1996
Jesienią 1942 z raportem dotyczącym Holokaustu w Polsce dotarł do Londynu kurier polskiego państwa podziemnego Jan Karski-Kozielewski.
źródło: NKJP: Tomasz Borówka: Świat mógł coś zrobić, Dziennik Zachodni, 2005-01-27
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kurier
kurierzy
ndepr kuriery
depr D. kuriera
kurierów
C. kurierowi
kurierom
B. kuriera
kurierów
N. kurierem
kurierami
Ms. kurierze
kurierach
W. kurierze
kurierzy
ndepr kuriery
depr -
fr. courrier
niem. Kurier
z wł. corriere 'posłaniec, goniec'