wywalić - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

pozbawić stanowiska w pracy lub organizacji

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Praca

organizacja i hierarchia w pracy, stosunki służbowe

synonimy:

wychrzanić
wypierniczyć
wyrzucić

	„Co ten burmistrz nabroił, że go chcą wywalić?” „Iść na to referendum czy nie iść” - pytają różni znajomi. źródło: NKJP: Tadeusz Samselski: Prawda o referendum, Nakielski Czas, 2004-11-17
	Nawet wyrzucony z pracy za picie alkoholu będzie czuł się pokrzywdzonym a za winnego swojego nieszczęścia uzna tego, co go z tej roboty wywalił. źródło: NKJP: Internet
	Pamiętasz, w szkole mieliśmy autentycznego skina i dwóch kiboli Legii. Wywalili go z budy, bo gdzieś przepadł na tydzień. źródło: NKJP: Marek Bukowski: Wysłannik szatana, 1999
	Gdy w listopadzie '96 powtórnie został prezydentem, pokonując zacnego, ale nudnego, p. Roberta Dole'a, moi przyjaciele konserwatyści z USA obiecali mi (o czym wtedy pisałem!), że najdalej w ciągu dwóch lat wywalą go z posady. źródło: NKJP: Brzydkość, Dziennik Polski - Magazyn, 1998-09-24
	Pan dyrektor został wywalony z posady w MSZ za umieszczenie stürmerowskich wypocin w ministerialnym przeglądzie mediów zagranicznych o Polsce. źródło: NKJP: Daniel Passent: Bomba felietonowa, Polityka, 2006-07-15

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wywaliłem +(e)m wywalił	wywaliłam +(e)m wywaliła	wywaliłom +(e)m wywaliło	wywaliliśmy +(e)śmy wywalili	wywaliłyśmy +(e)śmy wywaliły
2 os.	wywaliłeś +(e)ś wywalił	wywaliłaś +(e)ś wywaliła	wywaliłoś +(e)ś wywaliło	wywaliliście +(e)ście wywalili	wywaliłyście +(e)ście wywaliły
3 os.	wywalił	wywaliła	wywaliło	wywalili	wywaliły

bezosobnik: wywalono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wywalmy
2 os.	wywal	wywalcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wywaliłbym bym wywalił	wywaliłabym bym wywaliła	wywaliłobym bym wywaliło	wywalilibyśmy byśmy wywalili	wywaliłybyśmy byśmy wywaliły
2 os.	wywaliłbyś byś wywalił	wywaliłabyś byś wywaliła	wywaliłobyś byś wywaliło	wywalilibyście byście wywalili	wywaliłybyście byście wywaliły
3 os.	wywaliłby by wywalił	wywaliłaby by wywaliła	wywaliłoby by wywaliło	wywaliliby by wywalili	wywaliłyby by wywaliły

bezosobnik: wywalono by

bezokolicznik: wywalić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wywaliwszy

gerundium: wywalenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: wywalony

odpowiednik aspektowy: wywalać

+

wywalić

+

KOGO + SKĄD + (za CO)

Zob. walić