wywalić

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

7. język

  • 7.

    pot.  wystawić w całości na widok
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

    Określenia fizyczności człowieka

    wygląd


    CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Zasady współżycia społecznego

    zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

  • hiperonimy:  wystawić
    • wywalić brzuch, cyce, jęzor, język, ozór
  • To właśnie podczas tej krótkiej wymiany zdań ów wieniec, o którym wcześniej wspominałem, powrócił na moje czoło. I lekko niosłem go do sali numer sześć, gdzie wszyscy kumple z wywalonymi językami próbowali napisać swą pierwszą w życiu żałosną odezwę.

    źródło: NKJP: Barbara Kosmowska: Hermańce, 2008

    Nie chodzi o to, żeby chodzić do szkoły zakrytym od stóp do głów, ale wywalone brzuchy aż do żeber, kolczyki do ramion, włosy farbowane na fiolet itp. to przesada.

    źródło: NKJP: Internet

    Naraz rozwarł szeroko paszczę, ciarki zaczęły mi chodzić po ciele. Wywalił jęzor, chlapnął mnie jakby dla smaku, ale się waha.

    źródło: NKJP: Janusz Głowacki: Rose Café i inne opowieści, 1997

    Kobieta wywaliła język i przewróciła oczami.

    źródło: NKJP: Joanna Szymczyk: Ewa i złoty kot, 2004

  • część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. wywalę
    wywalimy
    2 os. wywalisz
    wywalicie
    3 os. wywali
    wywalą

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. wywaliłem
    +(e)m wywalił
    wywaliłam
    +(e)m wywaliła
    wywaliłom
    +(e)m wywaliło
    wywaliliśmy
    +(e)śmy wywalili
    wywaliłyśmy
    +(e)śmy wywaliły
    2 os. wywaliłeś
    +(e)ś wywalił
    wywaliłaś
    +(e)ś wywaliła
    wywaliłoś
    +(e)ś wywaliło
    wywaliliście
    +(e)ście wywalili
    wywaliłyście
    +(e)ście wywaliły
    3 os. wywalił
    wywaliła
    wywaliło
    wywalili
    wywaliły

    bezosobnik: wywalono

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. wywalmy
    2 os. wywal
    wywalcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. wywaliłbym
    bym wywalił
    wywaliłabym
    bym wywaliła
    wywaliłobym
    bym wywaliło
    wywalilibyśmy
    byśmy wywalili
    wywaliłybyśmy
    byśmy wywaliły
    2 os. wywaliłbyś
    byś wywalił
    wywaliłabyś
    byś wywaliła
    wywaliłobyś
    byś wywaliło
    wywalilibyście
    byście wywalili
    wywaliłybyście
    byście wywaliły
    3 os. wywaliłby
    by wywalił
    wywaliłaby
    by wywaliła
    wywaliłoby
    by wywaliło
    wywaliliby
    by wywalili
    wywaliłyby
    by wywaliły

    bezosobnik: wywalono by

    bezokolicznik: wywalić

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: wywaliwszy

    gerundium: wywalenie

    imiesłów przymiotnikowy bierny: wywalony

    odpowiednik aspektowy: wywalać

  • bez ograniczeń + wywalić +
    CO
  • Zob.  walić