wywalić - Wielki słownik języka polskiego PAN

4.

pot. rzucając czymś, spowodować, że przestanie się to znajdować w jednym miejscu, a zacznie znajdować w drugim

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości przestrzeni

ułożenie względem siebie

	Trzynacha wywalił zawartość wiadra do kubła stojącego najbliżej wyjścia. źródło: NKJP: Jarosław Maślanek: Haszyszopenki, 2008
	Przyszły karne odsetki z telekomunikacji i zawiadomienie ze spółdzielni o zaleganiu z czynszem. Tak go to rozwścieczyło, że wywalił z szafy moje ubrania. źródło: NKJP: Lubomira Szawdyn: Z pamiętnika zakupoholiczki, Naj, nr 31, 2003
	Musiałem wstać i wywalić z plecaka jeden śpiwór. źródło: NKJP: Andrzej Stasiuk: Biały kruk, 1955
	Listy, zdjęcia, pocztówki, wywalone z szuflad, zapomniane w rozgardiaszu rabunku i ucieczek lub porzucone rozmyślnie, by czym prędzej pozbyć się wspomnień. źródło: NKJP: Krystyna Uniechowska-Dembińska: Był pałac, 2008

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wywaliłem +(e)m wywalił	wywaliłam +(e)m wywaliła	wywaliłom +(e)m wywaliło	wywaliliśmy +(e)śmy wywalili	wywaliłyśmy +(e)śmy wywaliły
2 os.	wywaliłeś +(e)ś wywalił	wywaliłaś +(e)ś wywaliła	wywaliłoś +(e)ś wywaliło	wywaliliście +(e)ście wywalili	wywaliłyście +(e)ście wywaliły
3 os.	wywalił	wywaliła	wywaliło	wywalili	wywaliły

bezosobnik: wywalono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wywalmy
2 os.	wywal	wywalcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wywaliłbym bym wywalił	wywaliłabym bym wywaliła	wywaliłobym bym wywaliło	wywalilibyśmy byśmy wywalili	wywaliłybyśmy byśmy wywaliły
2 os.	wywaliłbyś byś wywalił	wywaliłabyś byś wywaliła	wywaliłobyś byś wywaliło	wywalilibyście byście wywalili	wywaliłybyście byście wywaliły
3 os.	wywaliłby by wywalił	wywaliłaby by wywaliła	wywaliłoby by wywaliło	wywaliliby by wywalili	wywaliłyby by wywaliły

bezosobnik: wywalono by

bezokolicznik: wywalić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wywaliwszy

gerundium: wywalenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: wywalony

+

wywalić

+

CO + SKĄD

Zob. walić