pokuta

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

3. kara

  • 3.

    książk.  kara za jakieś przewinienie
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Prawo i łamanie prawa

    więzienie i kara

  • Postępowanie przeprowadzono od początku, a jego wynik potwierdził prawdziwość słów oskarżonego. Po pięciu latach pokuty za niepopełnioną zbrodnię B. odzyskał wolność.

    źródło: NKJP: Jan Rogóż: Zbrodniarz samochwał, Dziennik Polski -- Pejzaż, 2000-12-02

    [...] po otrzymaniu żółtej kartki któryś z zawodników odbywał boiskową pokutę, biegając przez 5 minut w rybackich butach czy spodniach używanych do gaszenia pożarów.

    źródło: NKJP: Radny w uszatce, Dziennik Polski -- Kraków, 1998-06-23

    W oświęcimskim Międzynarodowym Domu Spotkań Młodzieży, dokąd od kilkunastu lat pielgrzymują młodzi Niemcy, odbywając swoistą pokutę za grzechy dziadków i jednając się z polskimi rówieśnikami [...]

    źródło: NKJP: Prawnuk zapłaci?, Dziennik Polski -- Magazyn, 1999-10-04

    [...]trudno rzetelnie powiedzieć jaka część obywateli Niemiec Zachodnich usiłowała odważnie i godnie podjąć to straszliwe wyzwanie pamięci o zbrodniach własnego narodu i płynącego stąd przekonania o potrzebie narodowej pokuty.

    źródło: NKJP: Jerzy Surdykowski: Duch Rzeczypospolitej, 1989

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: ż

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. pokuta
    pokuty
    D. pokuty
    pokut
    C. pokucie
    pokutom
    B. pokutę
    pokuty
    N. pokutą
    pokutami
    Ms. pokucie
    pokutach
    W. pokuto
    pokuty

    Inne uwagi

    Zwykle lp

  • st.czes. 'kara, wymierzenie kary; kara pieniężna, grzywna; procent, zysk'

    Forma staroczeska jest rzeczownikiem odczasownikowym od st.czes. pokutiti 'ukarać, wymierzyć karę'