kanonik

Przypuszcza się też, że w 1564 roku - mając zatem już lat dwadzieścia osiem - przyjął święcenia kapłańskie i został kanonikiem katedry lwowskiej (oraz kanclerzem kapituły).

źródło: NKJP: Zbigniew Mikołejko: Żywoty świętych poprawione, 2000

W farze nasz ksiądz kanonik, wspaniały mówca, którym bardzo się chlubił Kalisz, wygłosił wzruszające kazanie o tym, że wróg Boga i ludzi chciał nam odebrać nie tylko dobra doczesne, lecz także wiarę w Boga, w człowieka, w siebie samych.

źródło: NKJP: Henryk Grynberg: Życie ideologiczne, osobiste, codzienne i artystyczne, 1998

Kołłątaj zbliżył się do wpływowych osobistości Kurii Rzymskiej, dzięki czemu pozyskał poparcie papieża w staraniach o intratne stanowisko kościelne w Polsce i ku zdziwieniu członków kapituły krakowskiej powrócił z Rzymu z nominacją na kanonika krakowskiego.

źródło: NKJP: Marek Borucki: Polacy w Rzymie: od czasów Mieszka I do Jana Pawła II, 1995

Opowiadano, że jeden z kurialnych kanoników jest upoważniony do zdejmowania grzechów z księży - szczególnych amatorów teatru.

źródło: NKJP: Jacek Żakowski: Portrety, Gazeta Wyborcza, 1993-05-21

Rafał z troską ostrzegł: – Księże kanoniku, przepraszam, to krzesło jest zepsute.

źródło: Internet: Maciej Grabski: Ksiądz Rafał, 2011