pojedynkować się - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

rywalizować ze sobą w jakiejś dziedzinie

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

hiperonimy:

walczyć

	W rywalizacji o czwarte miejsce Różański pojedynkował się z mieszkańcem Trójmiasta [...]. źródło: NKJP: Marek Wicher: Lubią Kielce, Gazeta Krakowska, 2004-07-27
	Z zawodowym pięściarzem [...] z Krynicy na słowa pojedynkuje się Daniel [...]. źródło: NKJP: Wojciech Molendowicz: Drodzy Czytelnicy!, Dziennik Polski, 2006-01-21
	Agnieszka waży zaledwie 72 kg, co w kategorii otwartej skazuje ją na pojedynkowanie się ze znacznie cięższymi, wyższymi rywalkami. źródło: NKJP: (DW): Medale kryniczanek, Dziennik Polski, 2006-10-03
	[...] zimą 2013 roku autorki zorganizowały aukcję, podczas której wydawnictwa z całego świata pojedynkowały się o prawa do książki [...]. źródło: Aleksandra Kisiel: Recenzja: „Dziewczyna wchodzi do baru” Sarah Lotz, Helen Moffett i Paige Nick, 2013-12-17 (ksiazki.onet.pl)
	Na skrzydlate słowa pojedynkowali się poeci. źródło: NKJP: (cir): Rymowana broń, Gazeta Krakowska, 2004-04-27

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	pojedynkowałem się +(e)m się pojedynkował	pojedynkowałam się +(e)m się pojedynkowała	pojedynkowałom się +(e)m się pojedynkowało	pojedynkowaliśmy się +(e)śmy się pojedynkowali	pojedynkowałyśmy się +(e)śmy się pojedynkowały
2 os.	pojedynkowałeś się +(e)ś się pojedynkował	pojedynkowałaś się +(e)ś się pojedynkowała	pojedynkowałoś się +(e)ś się pojedynkowało	pojedynkowaliście się +(e)ście się pojedynkowali	pojedynkowałyście się +(e)ście się pojedynkowały
3 os.	pojedynkował się	pojedynkowała się	pojedynkowało się	pojedynkowali się	pojedynkowały się

bezosobnik: pojedynkowano się

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę się pojedynkował będę się pojedynkować	będę się pojedynkowała będę się pojedynkować	będę się pojedynkowało będę się pojedynkować	będziemy się pojedynkowali będziemy się pojedynkować	będziemy się pojedynkowały będziemy się pojedynkować
2 os.	będziesz się pojedynkował będziesz się pojedynkować	będziesz się pojedynkowała będziesz się pojedynkować	będziesz się pojedynkowało będziesz się pojedynkować	będziecie się pojedynkowali będziecie się pojedynkować	będziecie się pojedynkowały będziecie się pojedynkować
3 os.	będzie się pojedynkował będzie się pojedynkować	będzie się pojedynkowała będzie się pojedynkować	będzie się pojedynkowało będzie się pojedynkować	będą się pojedynkowali będą się pojedynkować	będą się pojedynkowały będą się pojedynkować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		pojedynkujmy się
2 os.	pojedynkuj się	pojedynkujcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	pojedynkowałbym się bym się pojedynkował	pojedynkowałabym się bym się pojedynkowała	pojedynkowałobym się bym się pojedynkowało	pojedynkowalibyśmy się byśmy się pojedynkowali	pojedynkowałybyśmy się byśmy się pojedynkowały
2 os.	pojedynkowałbyś się byś się pojedynkował	pojedynkowałabyś się byś się pojedynkowała	pojedynkowałobyś się byś się pojedynkowało	pojedynkowalibyście się byście się pojedynkowali	pojedynkowałybyście się byście się pojedynkowały
3 os.	pojedynkowałby się by się pojedynkował	pojedynkowałaby się by się pojedynkowała	pojedynkowałoby się by się pojedynkowało	pojedynkowaliby się by się pojedynkowali	pojedynkowałyby się by się pojedynkowały

bezosobnik: pojedynkowano by się

bezokolicznik: pojedynkować się

imiesłów przysłówkowy współczesny:

pojedynkując się

gerundium: pojedynkowanie się

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: pojedynkujący się

	+	pojedynkować się	+	z KIM + (o CO) + (na CO)
Rzpl	+	pojedynkować się	+	(o CO) + (na CO)

Zob. pojedynek