odpokutować - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

w religii katolickiej: odbyć karę za grzechy w czyśćcu

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Religia – kościół

wyznania: zasady i prawdy wiary

Komu nie udało się wypełnić za życia zadanej pokuty, musiał ją odpokutować po śmierci w czyśćcu. Czyściec był właśnie stanem odpokutowania kary za grzechy popełnione podczas ziemskiego życia.

źródło: NKJP: Zdzisław Józef Kijas: Niebo w domu Ojca, czyściec dla kogo, piekło w oddaleniu, 2010

Bóg jest sędzią sprawiedliwym i na każdego nakłada karę adekwatną do jego grzechów - za każdy grzech trzeba odpokutować albo tu na ziemi, albo w czyśćcu [...].

źródło: Internet

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	odpokutuję	odpokutujemy
2 os.	odpokutujesz	odpokutujecie
3 os.	odpokutuje	odpokutują

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	odpokutowałem +(e)m odpokutował	odpokutowałam +(e)m odpokutowała	odpokutowałom +(e)m odpokutowało	odpokutowaliśmy +(e)śmy odpokutowali	odpokutowałyśmy +(e)śmy odpokutowały
2 os.	odpokutowałeś +(e)ś odpokutował	odpokutowałaś +(e)ś odpokutowała	odpokutowałoś +(e)ś odpokutowało	odpokutowaliście +(e)ście odpokutowali	odpokutowałyście +(e)ście odpokutowały
3 os.	odpokutował	odpokutowała	odpokutowało	odpokutowali	odpokutowały

bezosobnik: odpokutowano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		odpokutujmy
2 os.	odpokutuj	odpokutujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	odpokutowałbym bym odpokutował	odpokutowałabym bym odpokutowała	odpokutowałobym bym odpokutowało	odpokutowalibyśmy byśmy odpokutowali	odpokutowałybyśmy byśmy odpokutowały
2 os.	odpokutowałbyś byś odpokutował	odpokutowałabyś byś odpokutowała	odpokutowałobyś byś odpokutowało	odpokutowalibyście byście odpokutowali	odpokutowałybyście byście odpokutowały
3 os.	odpokutowałby by odpokutował	odpokutowałaby by odpokutowała	odpokutowałoby by odpokutowało	odpokutowaliby by odpokutowali	odpokutowałyby by odpokutowały

bezosobnik: odpokutowano by

bezokolicznik: odpokutować

imiesłów przysłówkowy uprzedni: odpokutowawszy

gerundium: odpokutowanie

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	odpokutowanie	odpokutowania
D.	odpokutowania	odpokutowań
C.	odpokutowaniu	odpokutowaniom
B.	odpokutowanie	odpokutowania
N.	odpokutowaniem	odpokutowaniami
Ms.	odpokutowaniu	odpokutowaniach
W.	odpokutowanie	odpokutowania

imiesłów przymiotnikowy bierny: odpokutowany

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	odpokutowany	odpokutowany	odpokutowany	odpokutowane	odpokutowana
D.	odpokutowanego	odpokutowanego	odpokutowanego	odpokutowanego	odpokutowanej
C.	odpokutowanemu	odpokutowanemu	odpokutowanemu	odpokutowanemu	odpokutowanej
B.	odpokutowanego	odpokutowanego	odpokutowany	odpokutowane	odpokutowaną
N.	odpokutowanym	odpokutowanym	odpokutowanym	odpokutowanym	odpokutowaną
Ms.	odpokutowanym	odpokutowanym	odpokutowanym	odpokutowanym	odpokutowanej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	odpokutowani	odpokutowani	odpokutowane	odpokutowane
D.	odpokutowanych	odpokutowanych	odpokutowanych	odpokutowanych
C.	odpokutowanym	odpokutowanym	odpokutowanym	odpokutowanym
B.	odpokutowanych	odpokutowanych	odpokutowanych	odpokutowane
N.	odpokutowanymi	odpokutowanymi	odpokutowanymi	odpokutowanymi
Ms.	odpokutowanych	odpokutowanych	odpokutowanych	odpokutowanych

Składnia

Rz osobowy	+	odpokutować	+	(CO)
Rz osobowy	+	odpokutować	+	(za CO)

Pochodzenie

Zob. pokuta