ocalić

  • książk.  uratować przed śmiercią, zniszczeniem lub innym nieszczęściem
  • ATEMATYCZNY

  • hiperonimy:  uratować
    • Bóg ocali
    • ocalić cywilizację, dorobek, duszę, dzieło, głowę, godność, honor, niepodległość, ojczyznę, pamiątki, pamięć, polskość, przyrodę, świat, Tatry, tożsamość, wolność, życie; jeńców, ludność, naród, rodzinę, skazanego, Żydów
    • ocalić od kary śmierci, od niepamięci, od śmierci, od zagłady, od zapomnienia, od zniszczenia
    • ocalić przed hańbą, przed konfiskatą, przed ogniem, przed profanacją, przed utonięciem, przed zagładą, przed zapomnieniem, przed zniszczeniem
    • ocalić z katastrofy, z pogromu, z pożaru, z rzezi, z zagłady
    • cudem ocalony
  • W 1455 r. wysłannik papieża Mikołaja V przywiózł rękopis [...] do Rzymu. W ten sposób Germania została ocalona.

    źródło: KWSJP: Karol Modzelewski: Barbarzyńska Europa, 2004

    W archiwum Stanisława Roskosza, wśród materiałów, które udało się ocalić od zniszczenia, przechowała się spora część tych naszych reportaży.

    źródło: KWSJP: Włodzimierz Wnuk: Byłem z wami, 1985

    Zdumiewał się w duchu, że obecność takiej garsteczki, dziesięciu sprawiedliwych mężów, mogła uchylić straszliwe wypadki i ocalić od śmierci wiele tysięcy ludzi.

    źródło: KWSJP: Zofia Kossak: Przymierze, 1952

    Były to pieśni o Kalwarii, o cudownym obrazie. Nie dziadowskie pieśni, lecz religijne, odpustowe. […] Sporo tych pieśni udało się ocalić przed zapomnieniem [...].

    źródło: NKJP: Polska Jerozolima: Dziennik Polski, 2002-03-23

    Nieliczne, ocalone z wojennych zniszczeń fotografie brata widziała parę dni temu u matki.

    źródło: NKJP: Jerzy Andrzejewski: Miazga, 1979

  • część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. ocalę
    ocalimy
    2 os. ocalisz
    ocalicie
    3 os. ocali
    ocalą

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. ocaliłem
    +(e)m ocalił
    ocaliłam
    +(e)m ocaliła
    ocaliłom
    +(e)m ocaliło
    ocaliliśmy
    +(e)śmy ocalili
    ocaliłyśmy
    +(e)śmy ocaliły
    2 os. ocaliłeś
    +(e)ś ocalił
    ocaliłaś
    +(e)ś ocaliła
    ocaliłoś
    +(e)ś ocaliło
    ocaliliście
    +(e)ście ocalili
    ocaliłyście
    +(e)ście ocaliły
    3 os. ocalił
    ocaliła
    ocaliło
    ocalili
    ocaliły

    bezosobnik: ocalono

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. ocalmy
    2 os. ocal
    ocalcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. ocaliłbym
    bym ocalił
    ocaliłabym
    bym ocaliła
    ocaliłobym
    bym ocaliło
    ocalilibyśmy
    byśmy ocalili
    ocaliłybyśmy
    byśmy ocaliły
    2 os. ocaliłbyś
    byś ocalił
    ocaliłabyś
    byś ocaliła
    ocaliłobyś
    byś ocaliło
    ocalilibyście
    byście ocalili
    ocaliłybyście
    byście ocaliły
    3 os. ocaliłby
    by ocalił
    ocaliłaby
    by ocaliła
    ocaliłoby
    by ocaliło
    ocaliliby
    by ocalili
    ocaliłyby
    by ocaliły

    bezosobnik: ocalono by

    bezokolicznik: ocalić

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: ocaliwszy

    gerundium: ocalenie

    imiesłów przymiotnikowy bierny: ocalony

    odpowiednik aspektowy: ocalać

  • bez ograniczeń + ocalić +
    KOGO/CO + od CZEGO | przed CZYM | z CZEGO
  • Od dawnego  pol.  calić 'zachowywać w całości, ochraniać' z przedrostkiem o-; zob.  cały 

CHRONOLOGIZACJA:
SJPXVII
SL
SWil
SJPWar
SJPDor
SJPSz
SJPDun
ISJP
PSWP
USJP
Data ostatniej modyfikacji: 17.09.2014