udawać się - Wielki słownik języka polskiego PAN

4.

książk. przemieszczać się gdzieś

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

ruch i spoczynek

orszak udaje się; pasażerowie, pielgrzymi, podróżni, turyści udają się
udawać się autokarem, samolotem
udawać się do domu, do łazienki, do pokoju; do lasu, do miasta; do lekarza; do szpitala; do ministerstwa, do jakiegoś kraju, do siedziby czegoś; do banku, do biura, do pracy; do kościoła, do świątyni
udawać się na urlop, na wakacje, na wypoczynek; na lotnisko, na jakieś miejsce, na plac, na plażę; na polowanie, na poszukiwanie czegoś, na wyprawę, na zakupy; na obiad, na spacer, na spotkanie; na mecz, na mszę; na emigrację; gdzieś na noc
udawać się w drogę, w podróż, w świat; w góry; w jakimś kierunku, w którąś stronę; w pobliże czegoś, w jakiś rejon
pieszo; samotnie udawać się

	Kajakarze autokarem udają się do miejsca, z którego rozpoczną kolejny etap. źródło: NKJP: Marek Weckwerth: Zimowy spływ Brdą, Gazeta Pomorska, 2010-01-16
	Uroczystości koronacyjne królów polskich trwały dwa dni. Pierwszego dnia, najczęściej w sobotę, król pościł, spowiadał się, rozdawał jałmużnę i udawał się pieszo z Wawelu na Skałkę [...]. źródło: NKJP: Andrzej Chwalba (red.): Obyczaje w Polsce: od średniowiecza do czasów współczesnych, 2004
	Niestety, PKS nie przewidział żadnych ulg dla podróżnych udających się na wakacje. źródło: NKJP: (jaz): Wakacje za pasem, Express Ilustrowany, 2002-06-18
	Po chwili ze skrzyżowania odjeżdża parkujący w jego pobliżu biały samochód. Ze znaczną prędkością udaje się w przeciwnym kierunku. źródło: NKJP: Wielki skok, Wieści Podwarszawskie, 2000-07-02
	Po tej chwili cmentarnej zadumy udajemy się ulicą Ogrodową w lewo. źródło: NKJP: Dawid Lasociński, Ryszard Bonisławski, Michał Koliński: Łódź. Przewodnik turystyczny, 2004

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	udawałem się +(e)m się udawał	udawałam się +(e)m się udawała	udawałom się +(e)m się udawało	udawaliśmy się +(e)śmy się udawali	udawałyśmy się +(e)śmy się udawały
2 os.	udawałeś się +(e)ś się udawał	udawałaś się +(e)ś się udawała	udawałoś się +(e)ś się udawało	udawaliście się +(e)ście się udawali	udawałyście się +(e)ście się udawały
3 os.	udawał się	udawała się	udawało się	udawali się	udawały się

bezosobnik: udawano się

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę się udawał będę się udawać	będę się udawała będę się udawać	będę się udawało będę się udawać	będziemy się udawali będziemy się udawać	będziemy się udawały będziemy się udawać
2 os.	będziesz się udawał będziesz się udawać	będziesz się udawała będziesz się udawać	będziesz się udawało będziesz się udawać	będziecie się udawali będziecie się udawać	będziecie się udawały będziecie się udawać
3 os.	będzie się udawał będzie się udawać	będzie się udawała będzie się udawać	będzie się udawało będzie się udawać	będą się udawali będą się udawać	będą się udawały będą się udawać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		udawajmy się
2 os.	udawaj się	udawajcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	udawałbym się bym się udawał	udawałabym się bym się udawała	udawałobym się bym się udawało	udawalibyśmy się byśmy się udawali	udawałybyśmy się byśmy się udawały
2 os.	udawałbyś się byś się udawał	udawałabyś się byś się udawała	udawałobyś się byś się udawało	udawalibyście się byście się udawali	udawałybyście się byście się udawały
3 os.	udawałby się by się udawał	udawałaby się by się udawała	udawałoby się by się udawało	udawaliby się by się udawali	udawałyby się by się udawały

bezosobnik: udawano by się

bezokolicznik: udawać się

imiesłów przysłówkowy współczesny: udając się

gerundium: udawanie się

imiesłów przymiotnikowy czynny: udający się

odpowiednik aspektowy: udać się

+

udawać się

+

DOKĄD

Zob. dawać