jechać - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.a

przemieszczać się z jednego miejsca na inne, używając środka lokomocji, zwierzęcia lub odpowiedniego sprzętu sportowego

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

ruch i spoczynek

CZŁOWIEK I TECHNIKA

Transport

transport lądowy

jechać autem, autobusem, bryczką, dorożką, koleją, metrem, pociągiem, rowerem, samochodem, saniami, statkiem, taksówką, tramwajem, windą; drogą, ulicami
jechać do domu, do miasta; do Krakowa, do Polski...
jechać na dworzec, na drugi koniec miasta, na lotnisko, na pogotowie; na kolonie, na wakacje
jechać na koniu, na motocyklu, na nartach, na osiołku, na rowerze; na którymś biegu; na którymś miejscu
jechać po dziecko, po zakupy; po zwycięstwo
jechać z dworca, z lotniska, z pracy; z Warszawy,...
jechać dalej, długo; szybko; na czele, przodem, z tyłu; nocą; na podwójnym gazie; po pijanemu

	Ruch był niewielki. Jechałem od dłuższej chwili, nie mijając nikogo z przeciwka, nikt mnie nie wyprzedzał i sam też nie wyprzedzałem. źródło: NKJP: Jacek Głębski: Droga do Ite, 2006
	Jechali taksówką z dworca do miejsca spotkania w księgarni. źródło: NKJP: Maciej Malicki: OSTATNIA [sto czternaście opowiadań o tym samym], 2009
	Celniczka ukraińska, kiedy dowiedziała się, że jedziemy na rowerach z Wałbrzycha do Stambułu, popukała się w czoło. źródło: NKJP: Paweł Gołębiowski: Popukała się w czoło, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2006-09-01
	Kiedy raz jechali końmi w sąsiedztwo, tam gdzie droga wiodła skrajem urwiska, zamykała oczy i po chwili pytała, czy już minęli tę przepaść. źródło: NKJP: Czesław Miłosz: Dolina Issy, 1955
	Jadąc na nartach z dużą prędkością zaplątał się w stalową linkę o średnicy 5 mm, pozostawioną na stoku przez służby techniczne obsługujące Uniwersjadę. źródło: NKJP: mag: Z drugiej strony Tatr, Tygodnik Podhalański, 1999

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

bezosobnik: jechano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę jechał będę jechać	będę jechała będę jechać	będę jechało będę jechać	będziemy jechali będziemy jechać	będziemy jechały będziemy jechać
2 os.	będziesz jechał będziesz jechać	będziesz jechała będziesz jechać	będziesz jechało będziesz jechać	będziecie jechali będziecie jechać	będziecie jechały będziecie jechać
3 os.	będzie jechał będzie jechać	będzie jechała będzie jechać	będzie jechało będzie jechać	będą jechali będą jechać	będą jechały będą jechać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		jedźmy
2 os.	jedź	jedźcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	jechałbym bym jechał	jechałabym bym jechała	jechałobym bym jechało	jechalibyśmy byśmy jechali	jechałybyśmy byśmy jechały
2 os.	jechałbyś byś jechał	jechałabyś byś jechała	jechałobyś byś jechało	jechalibyście byście jechali	jechałybyście byście jechały
3 os.	jechałby by jechał	jechałaby by jechała	jechałoby by jechało	jechaliby by jechali	jechałyby by jechały

bezosobnik: jechano by

bezokolicznik: jechać

imiesłów przysłówkowy współczesny: jadąc

gerundium: jechanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: jadący

	+	jechać	+	(SKĄD) + (DOKĄD) + (CZYM)
	+	jechać	+	(SKĄD) + (DOKĄD) + (na CZYM)

psł. *jachati / *ěchati 'jechać'