całować - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

dotykając wargami, okazywać miłość, sympatię lub szacunek

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

zachowania emocjonalne

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

seksualność

całować chłopaka, córkę, dziecko, dziewczynę, syna, ukochaną, ukochanego; czoło, dłoń, oczy, rękę, usta; psa; fotografię
całować na dobranoc, na powitanie, na pożegnanie
całować po rękach
całować w czoło, w dłoń, w policzek, w rękę, w szyję, w ucho, w usta
całować z czułością
całować czule, delikatnie, gorąco, namiętnie, serdecznie, szarmancko, żarliwie
całować i głaskać, całować i pieścić, całować i tulić; obejmować i całować, przytulać i całować

	- Przecież jestem z tobą - całował ją, otwierał wargi, które do niego chciwie przywarły. źródło: KWSJP: Wojciech Żukrowski: Kamienne tablice, 1966
	Całowała drobniutkie, dziecięce piąstki. Przelewała swą ziemską miłość do maleńkiego, niewinnego serduszka. Jej czas z każdą minutą nieuchronnie dobiegał kresu. źródło: KWSJP: Wiesława Maria Korczyńska: Wróć..., 2001
	Objęła męża, witając go czule po długiej rozłące, a on bez żadnego skrępowania całował ją w szyję. Absolutnie nie przejmowali się obecnością obcych. źródło: KWSJP: Ewa Białołęcka: Tkacz iluzji, 2004
	Anda znów przykuca w niezgrabnym ukłonie, ale pani Olszewska przyciąga ją do siebie i całuje w czoło. źródło: KWSJP: Maria Krüger: Godzina pąsowej róży, 1960
	Ma swoich stałych wielbicieli. […] Niektórzy całują ją po rękach; inni przynoszą kwiaty i wręczają je na kolanach. źródło: KWSJP: Agnieszka Maj: Pejzaż z Białą Damą, Dziennik Polski, 1998-07-24

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	całowałem +(e)m całował	całowałam +(e)m całowała	całowałom +(e)m całowało	całowaliśmy +(e)śmy całowali	całowałyśmy +(e)śmy całowały
2 os.	całowałeś +(e)ś całował	całowałaś +(e)ś całowała	całowałoś +(e)ś całowało	całowaliście +(e)ście całowali	całowałyście +(e)ście całowały
3 os.	całował	całowała	całowało	całowali	całowały

bezosobnik: całowano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę całował będę całować	będę całowała będę całować	będę całowało będę całować	będziemy całowali będziemy całować	będziemy całowały będziemy całować
2 os.	będziesz całował będziesz całować	będziesz całowała będziesz całować	będziesz całowało będziesz całować	będziecie całowali będziecie całować	będziecie całowały będziecie całować
3 os.	będzie całował będzie całować	będzie całowała będzie całować	będzie całowało będzie całować	będą całowali będą całować	będą całowały będą całować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		całujmy
2 os.	całuj	całujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	całowałbym bym całował	całowałabym bym całowała	całowałobym bym całowało	całowalibyśmy byśmy całowali	całowałybyśmy byśmy całowały
2 os.	całowałbyś byś całował	całowałabyś byś całowała	całowałobyś byś całowało	całowalibyście byście całowali	całowałybyście byście całowały
3 os.	całowałby by całował	całowałaby by całowała	całowałoby by całowało	całowaliby by całowali	całowałyby by całowały

bezosobnik: całowano by

bezokolicznik: całować

imiesłów przysłówkowy współczesny: całując

gerundium: całowanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: całujący

imiesłów przymiotnikowy bierny: całowany

odpowiedniki aspektowe: ucałować , pocałować

Rz_osobowy

+

całować

+

KOGO/CO + (GDZIE)

psł. *cělovati 'pozdrawiać, witać (całując)'