-
książk.
osoba lub grupa osób, które uratowały kogoś przed jakimś złem, przyjmując na siebie popełnione przez niego winy i ponosząc za nie konsekwencje
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Religia – kościół
osoby związane z religią i kościołem
-
- odkupiciel człowieka, ludzkości, narodu
-
|
Mahomet miałby uznawać się za odkupiciela zesłanego Żydom przez Boga.
źródło: NKJP: Zofia Mitosek (red.): Mimesis w literaturze, kulturze i sztuce, 1992
|
|
Ja jestem waszym odkupicielem, wy, bydło bezmyślne.
źródło: NKJP: Sławomir Mrożek: Tango, 1964
|
|
Stałem się niejako ofiarnym kozłem, odkupicielem młodzieńczych przewinień mego brata.
źródło: NKJP: Jeremi Przybora: Przymknięte oko opaczności, 1994
|
|
[...] dotarliśmy do drugiej istotnej części składowej mesjanizmu Towiańskiego: do idei panslawizmu [...]. Zgodnie z tą koncepcją w różnych okresach historii inne narody spełniały misję odkupicieli ludzkości.
źródło: NKJP: Witold P. Glinkowski (red.): Rozum w dziejach: księga jubileuszowa profesora Ryszarda Panasiuka, 2001
|
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
m1
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
| M. |
odkupiciel
|
odkupiciele
|
ndepr |
odkupiciele
|
depr |
| D. |
odkupiciela
|
odkupicieli
|
|
| C. |
odkupicielowi
|
odkupicielom
|
|
| B. |
odkupiciela
|
odkupicieli
|
|
| N. |
odkupicielem
|
odkupicielami
|
|
| Ms. |
odkupicielu
|
odkupicielach
|
|
| W. |
odkupicielu
|
odkupiciele
|
ndepr |
odkupiciele
|
depr |
-
|
+ |
odkupiciel |
+ |
|
|
|
+ |
odkupiciel |
+ |
|
-
Kalka łac. kośc. redemptor; zob. kupić
CHRONOLOGIZACJA:
2 połowa XIV w.,
SStp
Data ostatniej modyfikacji: 27.03.2017