wystrzelać - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

zabić po kolei dużą liczbę osób bądź zwierząt, używając broni palnej

[wystszelać] lub pot. [wysczszelać], lub pot. [wyszczszelać]

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Bieg życia

śmierć

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Wojsko i wojna

broń

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Świat zwierząt

hodowla i opieka nad zwierzętami; człowiek wobec zwierząt

hiperonimy:

pozabijać

	Wieczorem do pałacu wpadli esesmani i wystrzelali zgromadzoną tam rodzinę – 19 osób. źródło: NKJP: Dorota Mycielska: Z Kresów do Wielkopolski, Wańkowicze w Jerce, 2002
	Koło się rozwija. Jeszcze 7 lat temu mogło wystrzelać do 20 dzików na sezon. Teraz limit ten został podwyższony do 100. źródło: NKJP: (e.Ż): Myśliwy musi się wykazać, Nowiny Raciborskie, 2007-12-04
	Niemcy zniszczą miasto, wystrzelają akowców, zlikwidują gniazdo oporu. źródło: NKJP: Józef Dużyk: Książki, Dziennik Polski, 1998-04-02
	W City podczas akcji sam jeden wystrzelał sześciu od Gonzalesa. źródło: NKJP: Witold Horwath: Ultra Montana, 2005

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wystrzelałem +(e)m wystrzelał	wystrzelałam +(e)m wystrzelała	wystrzelałom +(e)m wystrzelało	wystrzelaliśmy +(e)śmy wystrzelali	wystrzelałyśmy +(e)śmy wystrzelały
2 os.	wystrzelałeś +(e)ś wystrzelał	wystrzelałaś +(e)ś wystrzelała	wystrzelałoś +(e)ś wystrzelało	wystrzelaliście +(e)ście wystrzelali	wystrzelałyście +(e)ście wystrzelały
3 os.	wystrzelał	wystrzelała	wystrzelało	wystrzelali	wystrzelały

bezosobnik: wystrzelano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wystrzelajmy
2 os.	wystrzelaj	wystrzelajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wystrzelałbym bym wystrzelał	wystrzelałabym bym wystrzelała	wystrzelałobym bym wystrzelało	wystrzelalibyśmy byśmy wystrzelali	wystrzelałybyśmy byśmy wystrzelały
2 os.	wystrzelałbyś byś wystrzelał	wystrzelałabyś byś wystrzelała	wystrzelałobyś byś wystrzelało	wystrzelalibyście byście wystrzelali	wystrzelałybyście byście wystrzelały
3 os.	wystrzelałby by wystrzelał	wystrzelałaby by wystrzelała	wystrzelałoby by wystrzelało	wystrzelaliby by wystrzelali	wystrzelałyby by wystrzelały

bezosobnik: wystrzelano by

bezokolicznik: wystrzelać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wystrzelawszy

gerundium: wystrzelanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: wystrzelany

odpowiednik aspektowy: wystrzeliwać

+

wystrzelać

+

KOGO/CO

Zob. strzelić