gruby

Po raz drugi tego wieczoru obudził grubego szatniarza i szybko się ubrał.

źródło: NKJP: Marek Krajewski: Koniec świata w Breslau, 2003

Nie poznałam pani od razu, bo teraz pani jest jeszcze grubsza niż na tym zdjęciu.

źródło: NKJP: Sławomir Mrożek: Teatr 1, 1995

Miała duże, wilgotne oczy i grube, spracowane dłonie.

źródło: NKJP: Krystyna Boglar: Zobaczysz, że pewnego dnia…, 1996

– Witajcie, gołąbeczki – wycedził odymając grube wargi. – Nie było was trudno znaleźć.

źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Dzieci nocy, 2001

Twarz demeryta miała rysy dosyć grube, żeby nie rzec toporne; było to jednak oblicze żywe, zmieniające się bez przerwy, grające całą gamą wyrazów.

źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 2002