rozstrzelić - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

pot. zróżnicować lub rozdzielić pod jakimś względem

[rosstszelić] lub pot. [rossczszelić], lub pot. [roszczszelić]

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

jakość i intensywność

Nie można było [...] zapobiec kapitulacji Czechosłowacji i nie można było przeszkodzić Niemcom w skierowaniu przeciw Polsce [...] sił lądowych - [...] można było rozstrzelić ich dyspozycje zbrojne przy pomocy mądrej i przewidującej polityki zagranicznej [...].

źródło: NKJP: Internet

[...] zaliczyli wzrost cen prądu rok do roku o – bagatela – 117 proc. Przyczyniło się do tego [...] oddzielenie Austrii od rynków Niemiec i Luksemburga [...]. Rozdział zmniejszył [...] przesył prądu z Niemiec do Austrii z wykorzystaniem polskich sieci, ale o niemal 9 euro/MWh rozstrzelił [...] ceny u obu sąsiadów.

źródło: Internet: gramwzielone.pl

Znacznie mniej fortunne było rozstrzelenie głównych koncertów w Sali Kongresowej. Pierwszy [...] odbył się już w sobotę 19 października, dwa pozostałe dopiero w [...] piątek [...].

źródło: NKJP: Piotr Iwicki, Olaf Szewczyk: Zakończył się XXXIX Festiwal Jazz Jamboree, Gazeta Wyborcza, 1997-10-27

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	rozstrzelę	rozstrzelimy
2 os.	rozstrzelisz	rozstrzelicie
3 os.	rozstrzeli	rozstrzelą

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozstrzeliłem +(e)m rozstrzelił	rozstrzeliłam +(e)m rozstrzeliła	rozstrzeliłom +(e)m rozstrzeliło	rozstrzeliliśmy +(e)śmy rozstrzelili	rozstrzeliłyśmy +(e)śmy rozstrzeliły
2 os.	rozstrzeliłeś +(e)ś rozstrzelił	rozstrzeliłaś +(e)ś rozstrzeliła	rozstrzeliłoś +(e)ś rozstrzeliło	rozstrzeliliście +(e)ście rozstrzelili	rozstrzeliłyście +(e)ście rozstrzeliły
3 os.	rozstrzelił	rozstrzeliła	rozstrzeliło	rozstrzelili	rozstrzeliły

bezosobnik: rozstrzelono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozstrzelmy
2 os.	rozstrzel	rozstrzelcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozstrzeliłbym bym rozstrzelił	rozstrzeliłabym bym rozstrzeliła	rozstrzeliłobym bym rozstrzeliło	rozstrzelilibyśmy byśmy rozstrzelili	rozstrzeliłybyśmy byśmy rozstrzeliły
2 os.	rozstrzeliłbyś byś rozstrzelił	rozstrzeliłabyś byś rozstrzeliła	rozstrzeliłobyś byś rozstrzeliło	rozstrzelilibyście byście rozstrzelili	rozstrzeliłybyście byście rozstrzeliły
3 os.	rozstrzeliłby by rozstrzelił	rozstrzeliłaby by rozstrzeliła	rozstrzeliłoby by rozstrzeliło	rozstrzeliliby by rozstrzelili	rozstrzeliłyby by rozstrzeliły

bezosobnik: rozstrzelono by

bezokolicznik: rozstrzelić

imiesłów przysłówkowy uprzedni:

rozstrzeliwszy

gerundium: rozstrzelenie

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	rozstrzelenie	rozstrzelenia
D.	rozstrzelenia	rozstrzeleń
C.	rozstrzeleniu	rozstrzeleniom
B.	rozstrzelenie	rozstrzelenia
N.	rozstrzeleniem	rozstrzeleniami
Ms.	rozstrzeleniu	rozstrzeleniach
W.	rozstrzelenie	rozstrzelenia

imiesłów przymiotnikowy bierny: rozstrzelony

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	rozstrzelony	rozstrzelony	rozstrzelony	rozstrzelone	rozstrzelona
D.	rozstrzelonego	rozstrzelonego	rozstrzelonego	rozstrzelonego	rozstrzelonej
C.	rozstrzelonemu	rozstrzelonemu	rozstrzelonemu	rozstrzelonemu	rozstrzelonej
B.	rozstrzelonego	rozstrzelonego	rozstrzelony	rozstrzelone	rozstrzeloną
N.	rozstrzelonym	rozstrzelonym	rozstrzelonym	rozstrzelonym	rozstrzeloną
Ms.	rozstrzelonym	rozstrzelonym	rozstrzelonym	rozstrzelonym	rozstrzelonej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	rozstrzeleni	rozstrzeleni	rozstrzelone	rozstrzelone
D.	rozstrzelonych	rozstrzelonych	rozstrzelonych	rozstrzelonych
C.	rozstrzelonym	rozstrzelonym	rozstrzelonym	rozstrzelonym
B.	rozstrzelonych	rozstrzelonych	rozstrzelonych	rozstrzelone
N.	rozstrzelonymi	rozstrzelonymi	rozstrzelonymi	rozstrzelonymi
Ms.	rozstrzelonych	rozstrzelonych	rozstrzelonych	rozstrzelonych

Składnia

+

rozstrzelić

+

(CO)

Pochodzenie

Zob. strzelić

Odesłania

Zob. też:

zróżnicować