ktoś wyszedł obronną ręką

  • książk.  ktoś, mimo grożącego mu niebezpieczeństwa lub kłopotów, uniknął doznania szkody
  • ATEMATYCZNY

    • ktoś wyszedł obronną ręką z próby, sprawdzianu, testu; z jakiejś sytuacji; z kryzysu; z opałów, opresji, tarapatów; z zamachu; z konfrontacji, pojedynku, potyczki, rywalizacji
  • [...] błagał los, a chwilami i Boga, w którego nie wierzył, by to Iza wyszła ze strzelaniny obronną ręką. Wieki minęły, nim zaświtała mu myśl, że nie każda wymiana ognia musi się skończyć śmiercią.

    źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Drzymalski przeciw Rzeczpospolitej, 2004

    Zgodnie ze znanym powiedzeniem, iż szewc heretyk to heretyk, a magnat heretyk to magnat, Janusz Radziwiłł wyszedł z opresji obronną ręką. Władysław IV Waza skłonił biskupa wileńskiego Abrahama Wojnę do wycofania pozwu sądowego. W zamian za to Radziwiłł zgodził się infułata przeprosić, a na miejscu przeniesionego krzyża zbudować kaplicę.

    źródło: NKJP: Janusz Tazbir: Silva rerum historicarum, 2002

    Można powiedzieć, że w końcu lata 1943 Niemcy zdołali wyjść obronną ręką z nadzwyczaj niebezpiecznej sytuacji. To był istny cud. Wojna

    źródło: NKJP: Andrzej Anonimus: Nie nadaje się, przecież to jeszcze szczeniak, 1999

    W roku 1990 mogło się wydawać, że niektóre kraje obronną ręką wyjdą z załamania komunizmu, rok później stało się jasne, że krach nikogo nie oszczędzi.

    źródło: NKJP: Waldemar Kuczyński: Pośmiertny krach komunizmu, Gazeta Wyborcza, 1992-02-19

  • typ frazy: fraza czasownikowa

    dk, npch; odmienny:  wyjść 

    odpowiednik aspektowy: ktoś wychodzi obronną ręką

  • bez ograniczeń + ktoś wyszedł obronną ręką +
    z CZEGO
Data ostatniej modyfikacji: 04.11.2013