ktoś wyszedł obronną ręką
-
książk. ktoś, mimo grożącego mu niebezpieczeństwa lub kłopotów, uniknął doznania szkody
-
ATEMATYCZNY
-
- ktoś wyszedł obronną ręką z próby, sprawdzianu, testu; z jakiejś sytuacji; z kryzysu; z opałów, opresji, tarapatów; z zamachu; z konfrontacji, pojedynku, potyczki, rywalizacji
-
[...] błagał los, a chwilami i Boga, w którego nie wierzył, by to Iza wyszła ze strzelaniny obronną ręką. Wieki minęły, nim zaświtała mu myśl, że nie każda wymiana ognia musi się skończyć śmiercią.
źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Drzymalski przeciw Rzeczpospolitej, 2004
Zgodnie ze znanym powiedzeniem, iż szewc heretyk to heretyk, a magnat heretyk to magnat, Janusz Radziwiłł wyszedł z opresji obronną ręką. Władysław IV Waza skłonił biskupa wileńskiego Abrahama Wojnę do wycofania pozwu sądowego. W zamian za to Radziwiłł zgodził się infułata przeprosić, a na miejscu przeniesionego krzyża zbudować kaplicę.
źródło: NKJP: Janusz Tazbir: Silva rerum historicarum, 2002
Można powiedzieć, że w końcu lata 1943 Niemcy zdołali wyjść obronną ręką z nadzwyczaj niebezpiecznej sytuacji. To był istny cud. Wojna
źródło: NKJP: Andrzej Anonimus: Nie nadaje się, przecież to jeszcze szczeniak, 1999
W roku 1990 mogło się wydawać, że niektóre kraje obronną ręką wyjdą z załamania komunizmu, rok później stało się jasne, że krach nikogo nie oszczędzi.
źródło: NKJP: Waldemar Kuczyński: Pośmiertny krach komunizmu, Gazeta Wyborcza, 1992-02-19
-
typ frazy: fraza czasownikowa
dk, npch; odmienny: wyjśćodpowiednik aspektowy: ktoś wychodzi obronną ręką
-
+ ktoś wyszedł obronną ręką + z CZEGO