przesądzić - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

wpłynąć na coś w decydujący sposób

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

jakość i intensywność

jakiś fakt, gol, wynik przesądził; bitwa, cena, czyjaś decyzja, obecność, postawa przesądziła; jakieś argumenty, czynniki, okoliczności przesądziły
przesądzić sprawę
przesądzić o awansie, o karierze, o kierunku przemian, o końcu czegoś, o losie, o niepowodzeniu, o porażce, o przebiegu wydarzeń, o przegranej, o przyszłości, o sukcesie, o wymiarze kary, o wyniku, o wystąpieniu z partii, o zwycięstwie, o życiowym wyborze, o życiu

	[…] było to wydarzenie, które przesądziło o całym późniejszym życiu Saszy. źródło: NKJP: Sebastian Chosiński: Z Lodu powstałeś, w Lód się obrócisz, Esensja, 2007, nr 7
	Nie wiadomo, czy o ocaleniu młodzieńca przesądził jego wiek, uroda, męstwo czy tylko kaprys Skumanda. Kronikarz utrzymywał, że odwaga, którą dorównał słynnemu przeciwnikowi i wzbudził jego podziw. źródło: NKJP: Dariusz Piwowarczyk: Słynni rycerze Europy. Rycerze Chrystusa, 2007
	Wahałam się, czy nie pojechać na ten czas do Polski, ale cena biletu lotniczego przesądziła sprawę. źródło: NKJP: Maria Nurowska: Rosyjski kochanek, 1996
	Dziś […] sąd wysłucha biegłych lekarzy. Być może ich opinia przesądzi, czy Leszek C., uznawany za szefa grupy, wyjdzie na wolność. źródło: NKJP: Izabela Czuban: Sąd ma zgryz, Gazeta Wrocławska, 2002-04-23
	Zasadnicze dysproporcje sił przesądziły na niekorzyść Indian wynik starć, ale łatwo skóry nie sprzedali. źródło: NKJP: Andrzej Chwalba: Historia Powszechna. Wiek XIX, 2008

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przesądziłem +(e)m przesądził	przesądziłam +(e)m przesądziła	przesądziłom +(e)m przesądziło	przesądziliśmy +(e)śmy przesądzili	przesądziłyśmy +(e)śmy przesądziły
2 os.	przesądziłeś +(e)ś przesądził	przesądziłaś +(e)ś przesądziła	przesądziłoś +(e)ś przesądziło	przesądziliście +(e)ście przesądzili	przesądziłyście +(e)ście przesądziły
3 os.	przesądził	przesądziła	przesądziło	przesądzili	przesądziły

bezosobnik: przesądzono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		przesądźmy
2 os.	przesądź	przesądźcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przesądziłbym bym przesądził	przesądziłabym bym przesądziła	przesądziłobym bym przesądziło	przesądzilibyśmy byśmy przesądzili	przesądziłybyśmy byśmy przesądziły
2 os.	przesądziłbyś byś przesądził	przesądziłabyś byś przesądziła	przesądziłobyś byś przesądziło	przesądzilibyście byście przesądzili	przesądziłybyście byście przesądziły
3 os.	przesądziłby by przesądził	przesądziłaby by przesądziła	przesądziłoby by przesądziło	przesądziliby by przesądzili	przesądziłyby by przesądziły

bezosobnik: przesądzono by

bezokolicznik: przesądzić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: przesądziwszy

gerundium: przesądzenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: przesądzony

odpowiednik aspektowy: przesądzać

Zob. sądzić