przesądzić - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

wypowiedzieć się o czymś pewnie i stanowczo

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

	Nie sposób przesądzić, co Magdę przede wszystkim uratowało: czy zdobyta w trudnym dzieciństwie odporność czy wcześnie i trafnie dobrany obiekt miłości, która okazała się szczęśliwa i trwała. źródło: NKJP: Ryszard Matuszewski: Alfabet: wybór z pamięci 90-latka, 2004
	Trudno oczywiście przesądzić, kto pierwszy zaczął. Natomiast jest pewne, że zasiane ziarna okrucieństwa i pogardy dla śmierci, kultura gwałtu i przemocy znakomicie się rozwinęły. Wojna uświęcała przemoc jako sposób rozwiązywania konfliktów i walki o władzę. źródło: NKJP: Andrzej Chwalba: Historia Powszechna. Wiek XIX, 2008
	[...] z lubością przyłożył cygaro do ucha i delikatnie obracając, posłuchał cichego trzasku ciasno zwiniętych liści. […] - Na pewno z przemytu - przesądził z miną znawcy. źródło: NKJP: Mirosław M. Bujko: Czerwony byk, 2007
	- No, to prawda, że żaden z niego Polak - przesądził Rodło. źródło: NKJP: Marek Idczak: Słony wiatr, 2007

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przesądziłem +(e)m przesądził	przesądziłam +(e)m przesądziła	przesądziłom +(e)m przesądziło	przesądziliśmy +(e)śmy przesądzili	przesądziłyśmy +(e)śmy przesądziły
2 os.	przesądziłeś +(e)ś przesądził	przesądziłaś +(e)ś przesądziła	przesądziłoś +(e)ś przesądziło	przesądziliście +(e)ście przesądzili	przesądziłyście +(e)ście przesądziły
3 os.	przesądził	przesądziła	przesądziło	przesądzili	przesądziły

bezosobnik: przesądzono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		przesądźmy
2 os.	przesądź	przesądźcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przesądziłbym bym przesądził	przesądziłabym bym przesądziła	przesądziłobym bym przesądziło	przesądzilibyśmy byśmy przesądzili	przesądziłybyśmy byśmy przesądziły
2 os.	przesądziłbyś byś przesądził	przesądziłabyś byś przesądziła	przesądziłobyś byś przesądziło	przesądzilibyście byście przesądzili	przesądziłybyście byście przesądziły
3 os.	przesądziłby by przesądził	przesądziłaby by przesądziła	przesądziłoby by przesądziło	przesądziliby by przesądzili	przesądziłyby by przesądziły

bezosobnik: przesądzono by

bezokolicznik: przesądzić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: przesądziwszy

gerundium: przesądzenie

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: przesądzać

Rz_osobowy	+	przesądzić	+	ZDANIE PYTAJNOZALEŻNE
Rz_osobowy	+	przesądzić	+	MOWA WPROST

Zob. sądzić