wykuć

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

4. los

  • 4.

    książk.  długotrwałym wysiłkiem spowodować, że coś zaczyna istnieć lub przyjmuje określony kształt albo przebieg
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

    • wykuć los
    • (nie) potrafić wykuć
  • Konie podkuwał, pługi przekuwał, ludzkie losy wykuwał. I była w tym złośliwość losu, bo własnego Wojciech nie potrafił wykuć.

    źródło: NKJP: Wit Szostak: Oberki do końca świata, 2007

    Witaj, życie! Po raz milionowy ruszam na spotkanie prawdziwego doświadczenia, by w kuźni duszy swej wykuć nie urodzone jeszcze poczucie swej rasy.

    źródło: NKJP: Zygmunt Kubiak: Przestrzeń dzieł wiecznych: eseje o tradycji kultury śródziemnomorskiej, 1993

    To sami Niemcy mieli wykuć zwycięstwo, a nie jacyś tam sojusznicy.

    źródło: NKJP: Jerzy Besala: Czy Hitler mógł wygrać?, Polityka, 2005, nr 1

  • część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. wykuję
    wykujemy
    2 os. wykujesz
    wykujecie
    3 os. wykuje
    wykują

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. wykułem
    +(e)m wykuł
    wykułam
    +(e)m wykuła
    wykułom
    +(e)m wykuło
    wykuliśmy
    +(e)śmy wykuli
    wykułyśmy
    +(e)śmy wykuły
    2 os. wykułeś
    +(e)ś wykuł
    wykułaś
    +(e)ś wykuła
    wykułoś
    +(e)ś wykuło
    wykuliście
    +(e)ście wykuli
    wykułyście
    +(e)ście wykuły
    3 os. wykuł
    wykuła
    wykuło
    wykuli
    wykuły

    bezosobnik: wykuto

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. wykujmy
    2 os. wykuj
    wykujcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. wykułbym
    bym wykuł
    wykułabym
    bym wykuła
    wykułobym
    bym wykuło
    wykulibyśmy
    byśmy wykuli
    wykułybyśmy
    byśmy wykuły
    2 os. wykułbyś
    byś wykuł
    wykułabyś
    byś wykuła
    wykułobyś
    byś wykuło
    wykulibyście
    byście wykuli
    wykułybyście
    byście wykuły
    3 os. wykułby
    by wykuł
    wykułaby
    by wykuła
    wykułoby
    by wykuło
    wykuliby
    by wykuli
    wykułyby
    by wykuły

    bezosobnik: wykuto by

    bezokolicznik: wykuć

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: wykuwszy

    gerundium: wykucie

    imiesłów przymiotnikowy bierny: wykuty

    odpowiednik aspektowy: wykuwać

  • Rzosobowy + wykuć +
    CO
  • Zob.  kuć