-
1.
osoba, która pomaga komuś przy wykonywaniu określonych czynności lub osiąganiu określonych celów -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia osób wchodzących w relacje międzyludzkie -
- gorliwy pomocnik
- pomocnik dowódcy, oficera, prezydenta
- kolega i pomocnik, podżegacz i pomocnik, przyjaciel i pomocnik
- potrzebować pomocnika
-
Jej wiernym przyjacielem i pomocnikiem w zarządzaniu majątkiem był sympatyczny pan Wacław.
źródło: NKJP: Danuta Koral: Wydziedziczeni, 1997
Gola [...] mocuje się ze sznurkiem, który nie chce jak na złość puścić. [...] Na szczęście Goli nie brak usłużnych pomocników. Któryś z malców zaofiarowuje się od razu przegryźć sznurek, inny wyciąga scyzoryk.
źródło: NKJP: Edmund Niziurski: Księga urwisów, 1997
Nie wmówisz mi, chłopcze, że kanonik Otto Beess polecił ci mnie jako pomocnika w wybawianiu z opresji uciśnionych niewiast [...].
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 2002
Lata świetności księdza Rychłowskiego przypadły na okres panowania junty wojskowej [...], której był gorącym zwolennikiem. Zdaniem niektórych nawet zbyt gorliwym pomocnikiem.
źródło: NKJP: Daniel Passent: Choroba dyplomatyczna, 2002
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. pomocnik
pomocnicy
ndepr pomocniki
depr D. pomocnika
pomocników
C. pomocnikowi
pomocnikom
B. pomocnika
pomocników
N. pomocnikiem
pomocnikami
Ms. pomocniku
pomocnikach
W. pomocniku
pomocnicy
ndepr pomocniki
depr -
Zob. pomoc