dusić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

nie móc swobodnie oddychać

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

czynności i stany fizjologiczne

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Świat zwierząt

budowa i funkcjonowanie organizmów zwierzęcych

dusić się dymem, gazem, krwią
dusić się od dymu, od kurzu, od pyłu, od zapachu; od chichotu, od kaszlu, od tłumionego szlochu
dusić się pod lodem
dusić się w ataku astmy
dusić się ze śmiechu, z wściekłości, ze złości
dusić się i krztusić

	Stanął przy drzwiach. Chwilę oddychał ciężko. Dusił się. źródło: KWSJP: Roman Bratny: Kolumbowie — rocznik 20, 1957
	Szarpnąłem się raz i drugi, ale uścisk nie ustępował. Dusząc się, chwyciłem w płuca ów mdlący zapach i wydawało mi się, że lecę gdzieś w przepaść, w czarną toń jeziora. źródło: KWSJP: Zbigniew Nienacki: Księga strachów, 1967
	W styczniu roku siedemdziesiątego czwartego ginie w swoim mieszkaniu, przez niedopałek papierosa w łóżku. Dusi się dymem, zanim wybucha pożar. źródło: KWSJP: Janusz Rudnicki: Mój Wehrmacht, 2004
	Dookoła gotowało się wszystko. Dusili się od kurzu i dymu. Rozpoczęła się walka na śmierć i życie. źródło: KWSJP: Stanisława Górnikiewicz: Lwy z Westerplatte, 1983
	Parskając, dusząc się od chichotu, wybiegła kłusem z salonu, goniona spojrzeniami. źródło: KWSJP: Krystyna Kolińska: Orzeszkowa, złote ptaki i terroryści, 1996

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	dusiłem się +(e)m się dusił	dusiłam się +(e)m się dusiła	dusiłom się +(e)m się dusiło	dusiliśmy się +(e)śmy się dusili	dusiłyśmy się +(e)śmy się dusiły
2 os.	dusiłeś się +(e)ś się dusił	dusiłaś się +(e)ś się dusiła	dusiłoś się +(e)ś się dusiło	dusiliście się +(e)ście się dusili	dusiłyście się +(e)ście się dusiły
3 os.	dusił się	dusiła się	dusiło się	dusili się	dusiły się

bezosobnik: duszono się

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę się dusił będę się dusić	będę się dusiła będę się dusić	będę się dusiło będę się dusić	będziemy się dusili będziemy się dusić	będziemy się dusiły będziemy się dusić
2 os.	będziesz się dusił będziesz się dusić	będziesz się dusiła będziesz się dusić	będziesz się dusiło będziesz się dusić	będziecie się dusili będziecie się dusić	będziecie się dusiły będziecie się dusić
3 os.	będzie się dusił będzie się dusić	będzie się dusiła będzie się dusić	będzie się dusiło będzie się dusić	będą się dusili będą się dusić	będą się dusiły będą się dusić

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		duśmy się
2 os.	duś się	duście się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	dusiłbym się bym się dusił	dusiłabym się bym się dusiła	dusiłobym się bym się dusiło	dusilibyśmy się byśmy się dusili	dusiłybyśmy się byśmy się dusiły
2 os.	dusiłbyś się byś się dusił	dusiłabyś się byś się dusiła	dusiłobyś się byś się dusiło	dusilibyście się byście się dusili	dusiłybyście się byście się dusiły
3 os.	dusiłby się by się dusił	dusiłaby się by się dusiła	dusiłoby się by się dusiło	dusiliby się by się dusili	dusiłyby się by się dusiły

bezosobnik: duszono by się

bezokolicznik: dusić się

imiesłów przysłówkowy współczesny: dusząc się

gerundium: duszenie się

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: duszący się

odpowiednik aspektowy: udusić się

Rz_żywotny	+	dusić się	+	CZYM
Rz_żywotny	+	dusić się	+	od CZEGO \| z CZEGO