dusić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

nie mieć możliwości rozwoju lub nie móc realizować swoich zamierzeń

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

dusić się na prowincji, na wsi; we własnym sosie
dusić się w jakiejś atmosferze, w bezczynności, w mieście, w okowach konwenansów

	Polska gospodarka dusi się z braku pieniędzy. Bez zmiany polityki pieniężnej żadne tzw. zabiegi reformatorskie nie będą skuteczne. źródło: KWSJP: Sprawozdania stenograficzne Sejmu RP, 2003-08-26
	Jan zdołał się wprawdzie ożenić i został przy ojcu, ale co rano budził się z obrazami dalekich krajów, w których piekle smażył się podczas wojny i do których tęsknił, dusząc się w zakisłej atmosferze wsi. źródło: KWSJP: Monika Piątkowska: Krakowska żałoba, 2006
	Młoda, wrażliwa dziewczyna nie najlepiej znosiła te krakowskie klimaty – dusiła się, marzyła o wyrwaniu się z rodzinnego miasta i ucieczce gdzieś w daleki wielki świat. źródło: KWSJP: Maria Rostworowska: Portret za mgłą opowieść o Oldze Boznańskiej, 2003
	Prosperity miasta trwało kilka lat. Kraków dusił się przepełniony przesiedleńcami. źródło: KWSJP: Tadeusz Kwiatkowski: Panopticum, 1995
	Uczelnia dusiła się w starych, zbyt ciasnych murach. źródło: KWSJP: Maria Bogucka: Kazimierz Jagiellończyk, 1978

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	dusiłem się +(e)m się dusił	dusiłam się +(e)m się dusiła	dusiłom się +(e)m się dusiło	dusiliśmy się +(e)śmy się dusili	dusiłyśmy się +(e)śmy się dusiły
2 os.	dusiłeś się +(e)ś się dusił	dusiłaś się +(e)ś się dusiła	dusiłoś się +(e)ś się dusiło	dusiliście się +(e)ście się dusili	dusiłyście się +(e)ście się dusiły
3 os.	dusił się	dusiła się	dusiło się	dusili się	dusiły się

bezosobnik: duszono się

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę się dusił będę się dusić	będę się dusiła będę się dusić	będę się dusiło będę się dusić	będziemy się dusili będziemy się dusić	będziemy się dusiły będziemy się dusić
2 os.	będziesz się dusił będziesz się dusić	będziesz się dusiła będziesz się dusić	będziesz się dusiło będziesz się dusić	będziecie się dusili będziecie się dusić	będziecie się dusiły będziecie się dusić
3 os.	będzie się dusił będzie się dusić	będzie się dusiła będzie się dusić	będzie się dusiło będzie się dusić	będą się dusili będą się dusić	będą się dusiły będą się dusić

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		duśmy się
2 os.	duś się	duście się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	dusiłbym się bym się dusił	dusiłabym się bym się dusiła	dusiłobym się bym się dusiło	dusilibyśmy się byśmy się dusili	dusiłybyśmy się byśmy się dusiły
2 os.	dusiłbyś się byś się dusił	dusiłabyś się byś się dusiła	dusiłobyś się byś się dusiło	dusilibyście się byście się dusili	dusiłybyście się byście się dusiły
3 os.	dusiłby się by się dusił	dusiłaby się by się dusiła	dusiłoby się by się dusiło	dusiliby się by się dusili	dusiłyby się by się dusiły

bezosobnik: duszono by się

bezokolicznik: dusić się

imiesłów przysłówkowy współczesny: dusząc się

gerundium: duszenie się

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: duszący się