udusić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

umrzeć wskutek zablokowania dopływu powietrza do płuc

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Bieg życia

śmierć

hiperonimy:

umrzeć

	Ci uczestnicy egzekucji, których aresztowano, twierdzą, że [...] udusił się własną krwią. źródło: KWSJP: Marcin Wojciechowski: Pomarańczowy majdan, 2006
	Nadmiar mokrego opału sprawił, że delikwent nie spłonął, ale za to bardzo prędko udusił się dymem. źródło: KWSJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 2002
	Pod lodem udusiło się wiele ryb, nawet okazy ważące po kilka kilogramów. źródło: KWSJP: Przemysław Chechelski: Walka o wodę, prasa, 2006
	Jeden, który ugrzązł w ziemi po kolana, wyszedł z wypadku bez szwanku. Drugi - znajdujący się niżej - udusił się pod zwałami ziemi. źródło: KWSJP: Dziennik Polski, 1998-02-21
	Głowa tak mi ciążyła, że niewiele brakowało, a byłbym się udusił. Wyniesiono mnie na dwór. źródło: KWSJP: Aleksander Krawczuk: Julian Apostata, 1987

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	udusiłem się +(e)m się udusił	udusiłam się +(e)m się udusiła	udusiłom się +(e)m się udusiło	udusiliśmy się +(e)śmy się udusili	udusiłyśmy się +(e)śmy się udusiły
2 os.	udusiłeś się +(e)ś się udusił	udusiłaś się +(e)ś się udusiła	udusiłoś się +(e)ś się udusiło	udusiliście się +(e)ście się udusili	udusiłyście się +(e)ście się udusiły
3 os.	udusił się	udusiła się	udusiło się	udusili się	udusiły się

bezosobnik: uduszono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		uduśmy się
2 os.	uduś się	uduście się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	udusiłbym się bym się udusił	udusiłabym się bym się udusiła	udusiłobym się bym się udusiło	udusilibyśmy się byśmy się udusili	udusiłybyśmy się byśmy się udusiły
2 os.	udusiłbyś się byś się udusił	udusiłabyś się byś się udusiła	udusiłobyś się byś się udusiło	udusilibyście się byście się udusili	udusiłybyście się byście się udusiły
3 os.	udusiłby się by się udusił	udusiłaby się by się udusiła	udusiłoby się by się udusiło	udusiliby się by się udusili	udusiłyby się by się udusiły

bezosobnik: uduszono by się

bezokolicznik: udusić się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: udusiwszy się

gerundium: uduszenie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: dusić się

Rz_żywotny	+	udusić się	+	CZYM
Rz_żywotny	+	udusić się	+	od CZEGO

Zob. dusić