rzucić

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

12. człowieka dokądś

  • 12.

    spowodować, że jakaś osoba bez swojej woli zacznie się znajdować w określonym miejscu
  • CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

    Najbliższe środowisko życia człowieka

    • los, nakaz, rozkaz rzucił; życie rzuciło kogoś dokądś
  • Choć urodził się we Lwowie - wojenne losy rzuciły go pod Tatry.

    źródło: KWSJP: fig: Zapis, Tygodnik Podhalański, 1999, nr 24

    Wyjechali tuż po ślubie, około 1903 r. Los rzucił ich do Niemiec.

    źródło: KWSJP: Dariusz Dziopak: Tu była moja matka, Nowiny, 2006

    Nowy nagły rozkaz rzucił majora na dwa lata do Indii Środkowych, do miejscowości, której nawet nie mógł znaleźć na mapie.

    źródło: KWSJP: Lucjan Wolanowski: Upał i gorączka, 1970

  • część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. rzucę
    rzucimy
    2 os. rzucisz
    rzucicie
    3 os. rzuci
    rzucą

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. rzuciłem
    +(e)m rzucił
    rzuciłam
    +(e)m rzuciła
    rzuciłom
    +(e)m rzuciło
    rzuciliśmy
    +(e)śmy rzucili
    rzuciłyśmy
    +(e)śmy rzuciły
    2 os. rzuciłeś
    +(e)ś rzucił
    rzuciłaś
    +(e)ś rzuciła
    rzuciłoś
    +(e)ś rzuciło
    rzuciliście
    +(e)ście rzucili
    rzuciłyście
    +(e)ście rzuciły
    3 os. rzucił
    rzuciła
    rzuciło
    rzucili
    rzuciły

    bezosobnik: rzucono

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. rzućmy
    2 os. rzuć
    rzućcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. rzuciłbym
    bym rzucił
    rzuciłabym
    bym rzuciła
    rzuciłobym
    bym rzuciło
    rzucilibyśmy
    byśmy rzucili
    rzuciłybyśmy
    byśmy rzuciły
    2 os. rzuciłbyś
    byś rzucił
    rzuciłabyś
    byś rzuciła
    rzuciłobyś
    byś rzuciło
    rzucilibyście
    byście rzucili
    rzuciłybyście
    byście rzuciły
    3 os. rzuciłby
    by rzucił
    rzuciłaby
    by rzuciła
    rzuciłoby
    by rzuciło
    rzuciliby
    by rzucili
    rzuciłyby
    by rzuciły

    bezosobnik: rzucono by

    bezokolicznik: rzucić

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: rzuciwszy

    gerundium: rzucenie

    imiesłów przymiotnikowy bierny: rzucony

    odpowiednik aspektowy: rzucać

  • Rznieżywotny + rzucić +
    KOGO + DOKĄD
  • psł. *ŕutiti (/ *rutiti / *rǫtiti) 'miotać, ciskać, rzucać; burzyć, rozwalać'