nastroić - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

spowodować, że ktoś ma określony nastrój lub stosunek do czegoś

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

	synonimy:	usposobić
	hiperonimy:	nastawić

	Wieczór z Danką, rozmowa i pocałunki tak radośnie go nastroiły. źródło: KWSJP: Eugeniusz Paukszta: Ich trzech i dziewczyna, 1978
	To ranne wycie w parku i ta piekarnia z Sosnowca wyraźnie mnie podniosły na duchu i przyjaźniej nastroiły do świata. źródło: KWSJP: Jarosław Abramow-Newerly: Młyn w piekarni, 2002
	Z napisu wynika, że Mesza z początku istotnie ponosił porażki i zamknięty w warowni Kir Haserot ofiarował swego synka bogu Kemoszowi, by nastroić go do siebie przychylnie. źródło: KWSJP: Zenon Kosidowski: Opowieści biblijne, 1963
	Presja części nacjonalistycznie nastrojonych mieszkańców miasta jest tu nadal znaczna. źródło: KWSJP: Waldemar Wasilewski: Szerszym traktem, prasa, 1998

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	nastroiłem +(e)m nastroił	nastroiłam +(e)m nastroiła	nastroiłom +(e)m nastroiło	nastroiliśmy +(e)śmy nastroili	nastroiłyśmy +(e)śmy nastroiły
2 os.	nastroiłeś +(e)ś nastroił	nastroiłaś +(e)ś nastroiła	nastroiłoś +(e)ś nastroiło	nastroiliście +(e)ście nastroili	nastroiłyście +(e)ście nastroiły
3 os.	nastroił	nastroiła	nastroiło	nastroili	nastroiły

bezosobnik: nastrojono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		nastrójmy
2 os.	nastrój	nastrójcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	nastroiłbym bym nastroił	nastroiłabym bym nastroiła	nastroiłobym bym nastroiło	nastroilibyśmy byśmy nastroili	nastroiłybyśmy byśmy nastroiły
2 os.	nastroiłbyś byś nastroił	nastroiłabyś byś nastroiła	nastroiłobyś byś nastroiło	nastroilibyście byście nastroili	nastroiłybyście byście nastroiły
3 os.	nastroiłby by nastroił	nastroiłaby by nastroiła	nastroiłoby by nastroiło	nastroiliby by nastroili	nastroiłyby by nastroiły

bezosobnik: nastrojono by

bezokolicznik: nastroić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: nastroiwszy

gerundium: nastrojenie

imiesłów przymiotnikowy bierny: nastrojony

odpowiednik aspektowy: nastrajać

+

nastroić

+

KOGO + JAK + (do KOGO/CZEGO)

Zob. stroić