odkupić - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

kupić od kogoś coś, co było jego własnością

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Finanse

czynności, przedmioty związane z pieniędzmi

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Finanse

własność

	synonimy:	wykupić
	hiperonimy:	kupić

agencja, firma, gmina, spółka odkupiła; zakład odkupił; bank, miasto odkupi
odkupić blok, budynek, dom, działkę, kamienicę, teren, ziemię; fabrykę, firmę; akcje, dług, pakiet akcji; licencję; podręczniki, sprzęt
odkupić od chłopa, od rodziny, od spadkobierców, od właściciela, od znajomych; od gminy, od miasta, od państwa, od spółki, od władz
odkupić z rąk prywatnych
odkupić za grosze

	Podobno jakiś warszawiak kupił te wszystkie parcele i odkupił dom od Rogalów, ale nie sprowadzał się i nie sprowadzał. źródło: NKJP: Remigiusz Grzela: Bądź moim Bogiem, 2007
	Mieszkanka Zakopanego na to miejsce przeniosła góralską chałupę z początku wieku, odkupioną od właścicieli, którzy chcieli zrównać ją z ziemią. źródło: NKJP: (PP): Dom wciąż stoi, Dziennik Polski, 2003-08-20
	Jesienią 1994 r. odkupiła dług wrzesińskiej spółki najpierw od senatora [...], a potem od Wielkopolskiego Banku Kredytowego. źródło: NKJP: Elżbieta Glapiak: Minister oddłuży fabrykę, fabryka spółkę, Gazeta Wyborcza, 1995-10-30
	„Towar” mieli zaś odkupić płocczanie, którzy prawdopodobnie chcieli wprowadzić go do obrotu. źródło: NKJP: R. Nadaj: Podejrzani o udział w narkobiznesie stanęli przed sądem, Tygodnik Ciechanowski, 2004-04-29
	1) towarzystwo nie pobiera opłat za odkupienie jednostek uczestnictwa funduszu przejmowanego [...]. źródło: NKJP: Dz.U. z 2004r. Nr 146, poz. 1546

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	odkupiłem +(e)m odkupił	odkupiłam +(e)m odkupiła	odkupiłom +(e)m odkupiło	odkupiliśmy +(e)śmy odkupili	odkupiłyśmy +(e)śmy odkupiły
2 os.	odkupiłeś +(e)ś odkupił	odkupiłaś +(e)ś odkupiła	odkupiłoś +(e)ś odkupiło	odkupiliście +(e)ście odkupili	odkupiłyście +(e)ście odkupiły
3 os.	odkupił	odkupiła	odkupiło	odkupili	odkupiły

bezosobnik: odkupiono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		odkupmy
2 os.	odkup	odkupcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	odkupiłbym bym odkupił	odkupiłabym bym odkupiła	odkupiłobym bym odkupiło	odkupilibyśmy byśmy odkupili	odkupiłybyśmy byśmy odkupiły
2 os.	odkupiłbyś byś odkupił	odkupiłabyś byś odkupiła	odkupiłobyś byś odkupiło	odkupilibyście byście odkupili	odkupiłybyście byście odkupiły
3 os.	odkupiłby by odkupił	odkupiłaby by odkupiła	odkupiłoby by odkupiło	odkupiliby by odkupili	odkupiłyby by odkupiły

bezosobnik: odkupiono by

bezokolicznik: odkupić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: odkupiwszy

gerundium: odkupienie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: odkupiony

odpowiednik aspektowy: odkupywać

Rz _osobowy

+

odkupić

+

CO + (od KOGO)

Zob. kupić