zgrzeszyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

popełnić grzech - czyn lub postępowanie niezgodne z Prawem Bożym

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Religia – kościół

wyznania: zasady i prawdy wiary

	Jedynym lekarzem, lekarstwem i szpitalem w „chorobie duszy” jest Bóg. Kiedy człowiek zgrzeszy, pierwszym odruchem winna być właśnie modlitwa. To stwierdzenie, że oprócz modlitwy nie mam nic, jest ważne szczególnie dzisiaj. źródło: NKJP: Jan Paulas, Cezary Sękalski: Oni nas stworzyli, 2002
	Skoro pierwsi ludzie zgrzeszyli nieposłuszeństwem i ponieśli srogą karę, mniemam, iż Bóg żąda posłuszeństwa od istot, które stworzył... źródło: NKJP: Zofia Kossak: Przymierze, 1952
	Zasada jest taka, że człowiek powinien pójść do spowiedzi, kiedy zgrzeszył ciężko. Natomiast tak czy inaczej powinien pójść do spowiedzi raz w roku. źródło: NKJP: Ewa Berberyusz: Z ks. Romanem Indrzejczykiem rozmawia Ewa Berberyusz, Gazeta Wyborcza , 1997-03-01
	[...] prawo teraz za bardzo cacka się z mordercą. Skoro zgrzeszył przeciwko piątemu przykazaniu i zabił, to unieważnił tym samym zasadę „nie zabijaj” wobec własnej osoby, stanął poza dekalogiem. źródło: NKJP: Olgierd Lubelski: Czekałem na skruchę..., prasa, 1999
	Św. Jan mówi: „Dzieci moje, piszę to wam dlatego, abyście nie grzeszyli. Jeśliby nawet kto zgrzeszył, mamy Rzecznika wobec Ojca – Jezusa Chrystusa Sprawiedliwego”. źródło: NKJP: Henryk Dziadosz SJ: Doświadczyć Boga: życie chrześcijańskie w Ćwiczeniach duchownych św. Ignacego Loyoli, 2000

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zgrzeszyłem +(e)m zgrzeszył	zgrzeszyłam +(e)m zgrzeszyła	zgrzeszyłom +(e)m zgrzeszyło	zgrzeszyliśmy +(e)śmy zgrzeszyli	zgrzeszyłyśmy +(e)śmy zgrzeszyły
2 os.	zgrzeszyłeś +(e)ś zgrzeszył	zgrzeszyłaś +(e)ś zgrzeszyła	zgrzeszyłoś +(e)ś zgrzeszyło	zgrzeszyliście +(e)ście zgrzeszyli	zgrzeszyłyście +(e)ście zgrzeszyły
3 os.	zgrzeszył	zgrzeszyła	zgrzeszyło	zgrzeszyli	zgrzeszyły

bezosobnik: zgrzeszono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zgrzeszmy
2 os.	zgrzesz	zgrzeszcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zgrzeszyłbym bym zgrzeszył	zgrzeszyłabym bym zgrzeszyła	zgrzeszyłobym bym zgrzeszyło	zgrzeszylibyśmy byśmy zgrzeszyli	zgrzeszyłybyśmy byśmy zgrzeszyły
2 os.	zgrzeszyłbyś byś zgrzeszył	zgrzeszyłabyś byś zgrzeszyła	zgrzeszyłobyś byś zgrzeszyło	zgrzeszylibyście byście zgrzeszyli	zgrzeszyłybyście byście zgrzeszyły
3 os.	zgrzeszyłby by zgrzeszył	zgrzeszyłaby by zgrzeszyła	zgrzeszyłoby by zgrzeszyło	zgrzeszyliby by zgrzeszyli	zgrzeszyłyby by zgrzeszyły

bezosobnik: zgrzeszono by

bezokolicznik: zgrzeszyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zgrzeszywszy

gerundium: zgrzeszenie

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: grzeszyć

	+	zgrzeszyć	+	(CZYM)
	+	zgrzeszyć	+	(przeciw/przeciwko KOMU/CZEMU)