-
1.a
lekki, ozdobny materiał wykonany z nitek odpowiednio splatanych i wiązanych, tworzących różne ażurowe wzory -
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Ubranie
czynności, przedmioty i osoby związane z robieniem i noszeniem ubrań -
hiperonimy: materiał
-
- delikatna, kunsztowna, lekka, misterna; biała, czarna, kremowa koronka; brabanckie, hiszpańskie, koniakowskie, weneckie; artystyczne; bawełniane, jedwabne; gęste, grube; śnieżne, złote; nakrochmalone; cudne, tradycyjne, wspaniałe koronki; koronka klockowa, koronki szydełkowe
- koronki i falbanki, koronki i hafty, koronki i jedwabie, koronki i tiule
- zdobny koronkami
- dziergać, robić, wiązać, wykonywać, wyrabiać koronki
- szeleścić koronkami; obrzeżony, obszyty, obszywany, wykończony, zdobiony koronkami
-
Miała [...] aksamitną sukienkę z wyłożonym kołnierzem obszytym białą koronką.
źródło: NKJP: Kazimierz Orłoś: Niebieski szklarz, 1996
Drzwi otworzyła jej pokojówka w śmiesznym, małym fartuszku z wykrochmaloną koronką. Podobną koronkę miała wpiętą we włosy, ale chyba trochę krzywo.
źródło: NKJP: Maria Nurowska: Panny i wdowy: zdrada, 1993
W Bobowej pokazała także ubiory, w których dodatkami są elementy wykonane techniką koronki klockowej i malowane obrazy na jedwabiu.
źródło: NKJP: Do zobaczenia za rok, Dziennik Polski, 2000-10-09
Pierwsze, zapewne niewielkie, ośrodki produkcji koronek funkcjonowały już w XIV wieku we Flandrii, Dalmacji oraz Wenecji. Wykonywano tam tak zwane koronki klockowe, wiązane za pomocą specjalnych drewienek, umieszczonych na narysowanym na arkuszu papieru wzorze.
źródło: NKJP: Dom - Piękne, oryginalne, z duszą, Dziennik Polski, 2004-03-31
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. koronka
koronki
D. koronki
koronek
C. koronce
koronkom
B. koronkę
koronki
N. koronką
koronkami
Ms. koronce
koronkach
W. koronko
koronki
-
Od: korona w przenośnym znacz. 'obramowanie, obszycie, zwieńczenie'.