-
1.
ręczne narzędzie rolnicze składające się z zakrzywionego ostrza osadzonego pod kątem na długim drewnianym drągu, służące do ścinania trawy i zbóż -
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Ziemia
rolnictwo -
hiperonimy: narzędzie
-
- chłopska, tradycyjna; ostra kosa
- kosa żniwiarza
- kosa w dłoni
- kosa i sierp, kosa i żniwiarz; kosy i cepy, kosy i siekiery, kosy i widły
- ostrze, ucho kosy
- kostucha, kościotrup z kosą
- użyć/używać kosy
- klepać, kuć, przekuć, ostrzyć; dzierżyć, mieć, trzymać; chwycić, odłożyć, wziąć kosę
- ciąć, kosić, machać, skosić, ścinać kosą
- chodzić, iść z kosą
-
Chłopi z Taplar zawsze kosili sierpem, ale kiedy zobaczyli, że kosa lepiej kosi, zmienili zdanie.
źródło: NKJP: Maria Kruczkowska: Cicha rewolucja, Gazeta Wyborcza, 1997-06-30
Zboża wyłożonego czy z podmokłego pola kombajnem się nie zbierze. Do tego nadaje się tylko tradycyjna kosa.
źródło: NKJP: Monika Dzierżyńska-Nowak: Nie tylko dla rolników, Gazeta Wyborcza, 1996-07-17
Zardzewiała kosa w kącie stodoły stoi, brusek już całkiem wysechł, a osełka pękła na dwoje.
źródło: NKJP: Stanisława Żołnierczyk: Morawy, 1996
Klepanie kosy polegało na tym, że dziadek wbijał w ziemię coś w rodzaju żelaznego grzybka, z płaskim łbem i szpikulcem z dołu. Układał na grzybku ostrze kosy i, prawie leżąc na ziemi, z oczami przy grzybku, z chirurgiczną precyzją rozklepywał młotkiem krawędź na cieniusieńką, morderczo ostrą blaszkę.
źródło: NKJP: Mariusz Ziomecki: Lato nieśmiertelnych, 2002
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kosa
kosy
D. kosy
kos
C. kosie
kosom
B. kosę
kosy
N. kosą
kosami
Ms. kosie
kosach
W. koso
kosy
-
psł. *kosa