pędzel

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

1. z włosia

  • 1.

    narzędzie składające się z pęku włosia umocowanego na trzonku, służące do nakładania farby lub innej substancji na powierzchnię
  • CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

    Praca

    materiały i narzędzia pracy

  • hiperonimy:  narzędzie
    • malarski; gruby, szeroki, wielki; miękki, mokry; dobry pędzel; pędzel pisarski
    • pędzel do malowania, do golenia
    • pędzel w dłoni
    • pędzel i farba, pędzel i paleta, pędzel i sztaluga
    • trzonek, włosie; dotknięcie, dukt, muśnięcie, pociągnięcie, ruch, ślad, uderzenie pędzla; zestaw pędzli
    • godny pędzla
    • używać pędzla; prowadzenie pędzla
    • maczać, odłożyć, trzymać, wziąć pędzel
    • machać, malować, nakładać, nanosić, rysować, wymalować pędzlem; maźnięcie pędzlem
    • sięgnąć/sięgać po pędzel; chwycić/chwytać za pędzel
  • Aby samemu pomalować podłogę np. garażu, piwnicy czy magazynu wystarczy zwykły wałek lub pędzel.

    źródło: NKJP: BS, m: Gdzie płytki nie położysz tam farby użyć możesz, Nowiny Raciborskie, 2006-10-17

    Spracowanymi, odziębionymi rękami spełnia najniższe czynności, w popękanych od zimna palcach trzyma pędzel i maluje, skoro tylko ma chwilę czasu.

    źródło: NKJP: Maria Rostworowska: Portret za mgłą opowieść o Oldze Boznańskiej, 2003

    A potem wyjął pędzel i napisał w poprzek ogona: “Książę Krokodyl — człowiek Boży”.

    źródło: NKJP: Marek Ławrynowicz: Korytarz, 2006

    Zależność pomiędzy aktem pisania a malarstwem ujawnia się wyraźnie w kulturach Wschodu, gdzie pędzel jest wspólnym narzędziem dla obu czynności.

    źródło: NKJP: Grażyna Borowik: Artyści i litery, Studia de Arte et Educatione II, 2006

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m3

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. pędzel
    pędzle
    D. pędzla
    pędzli
    C. pędzlowi
    pędzlom
    B. pędzel
    pędzle
    N. pędzlem
    pędzlami
    Ms. pędzlu
    pędzlach
    W. pędzlu
    pędzle
  • śr.-w.-niem. pensel

    z st.fr. pincel

    Forma starofrancuska wywodzi się z ludowej łacińskiej formy *pēnicellus, pochodzącej z łac. pēnicillus 'pędzelek', związanego z łac. pēniculus 'ogonek' (zdrobnienie od łac. pēnis 'ogon; członek męski') (Bor)