-
1.
w mitologii greckiej i w podaniach ludowych nimfa morska przybierająca postać pół kobiety, pół ryby, wabiąca swym śpiewem żeglarzy i prowadząca ich w niebezpieczne miejsca -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
wierzenia i przesądy -
- mityczna, śpiewająca syrena
- postać syreny; śpiew, wyspa syren
- syrena z mitologii
- przemiana w syrenę
- syreny istnieją, śpiewają, żyją
- słyszeć, widzieć syreny
-
Zobaczą ogromne wieloryby i niepokojące góry lodowe, usłyszą śpiew syren.
źródło: NKJP: Magdalena Tulli: Sny i kamienie Autorzy, 1999
Zygmunt ostrożnie przepływał między nimi, a gdy niechcący musnął któryś z nich – odzywał się cichy, zaklęty śpiew syren [...].
źródło: NKJP: Mariusz Sieniewicz: Czwarte niebo, 2003
Zły jest krokodyl, bo płaczem uwodzi, Zła i syrena, bo swym głosem szkodzi.
źródło: NKJP: Halina Wiśniewska: Złe białogłowy w utworach Jana Andrzeja Morsztyna, Studia Paedagogica I, 2008
Dnia poprzedniego, kiedy Admirał zmierzał w stronę Río de Oro, opowiedział, że widział trzy syreny, które wysoko się z morza wynurzyły, ale nie były tak piękne, jak je opisują, częściowo jeno ich twarz miała kształty ludzkie.
źródło: NKJP: Adam Elbanowski: Nowe królestwo Grenady. Historia naturalna, obyczajowa i domniemana, 2006
Wbrew temu, co pisał Julius Verne, w głębinach nie widać syren ani Posejdona.
źródło: NKJP: Piotr Sztajner: Złowroga głębia, CKM, 2000
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. syrena
syreny
D. syreny
syren
C. syrenie
syrenom
B. syrenę
syreny
N. syreną
syrenami
Ms. syrenie
syrenach
W. syreno
syreny
-
fr. sirène