wyprowadzić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

przestać mieszkać lub pracować w jakimś miejscu i zabrać z niego swoje rzeczy

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Najbliższe środowisko życia człowieka

antonimy:

sprowadzić się
wprowadzić się
zamieszkać

brat, mąż, ojciec, syn; lokator, najemca, właściciel wyprowadził się; córka, matka, żona; rodzina; firma, szkoła wyprowadziła się; mieszkańcy, rodzice wyprowadzili się; dzieci wyprowadziły się
wyprowadzić się do (nowego) domu, do hotelu, do (nowego) mieszkania; do miasta; do mamy, do matki, do ojca; do końca (miesiąca)
wyprowadzić się na wieś; na studia
wyprowadzić się od mamy, od matki, od ojca
wyprowadzić się po iluś latach, po iluś miesiącach, po roku, po tygodniu
wyprowadzić się przed rokiem
wyprowadzić się z budynku, z domu, z hotelu, z mieszkania, z pokoju; z miasta; z Krakowa, z Warszawy...; z dziećmi, z matką; z jakiegoś powodu
wyprowadzić się za granicę, za miasto
wyprowadzić się ze wsi
wyprowadzić się dawno, dopiero, właśnie, wreszcie, wtedy; szybko; razem, samemu
chcieć, mieć, móc, musieć, postanowić, zamierzać wyprowadzić się

	Zamiast cykuty przyjęłam lepszą taktykę: wyprowadziłam się z dziećmi ze wsi do Warszawy i mieszkałam tam kilka długich miesięcy. źródło: Agnieszka Szpila: Łebki od szpilki, 2015 (books.google.pl)
	Wójcicki zmarł, a jego żona wraz z dziećmi wyprowadziła się jeszcze przed wojną. źródło: NKJP: Bandochy, skotoki i fornale, Dziennik Polski, 2003-08-01
	- Chyba do syna bym się wyprowadził, do Kamieńca - mówi 70-letni mężczyzna. źródło: NKJP: Elżbieta Mosingiewicz: Pilce liczą na zalanie, Gazeta Wyborcza, 1997-10-03
	Gdy ostatnie dwie szkoły wyprowadzą się z budynku na Kasprusiach, olbrzymi obiekt pozostanie niemal pusty. źródło: NKJP: Halina Kraczyńska: To nie likwidacja, ale rozwiązanie szkoły, Gazeta Krakowska, 2008-03-11
	- Chcesz, to się wyprowadzę... - szepnęła. źródło: NKJP: Witold Zalewski: Zakładnicy, 2001

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wyprowadziłem się +(e)m się wyprowadził	wyprowadziłam się +(e)m się wyprowadziła	wyprowadziłom się +(e)m się wyprowadziło	wyprowadziliśmy się +(e)śmy się wyprowadzili	wyprowadziłyśmy się +(e)śmy się wyprowadziły
2 os.	wyprowadziłeś się +(e)ś się wyprowadził	wyprowadziłaś się +(e)ś się wyprowadziła	wyprowadziłoś się +(e)ś się wyprowadziło	wyprowadziliście się +(e)ście się wyprowadzili	wyprowadziłyście się +(e)ście się wyprowadziły
3 os.	wyprowadził się	wyprowadziła się	wyprowadziło się	wyprowadzili się	wyprowadziły się

bezosobnik: wyprowadzono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wyprowadźmy się
2 os.	wyprowadź się	wyprowadźcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wyprowadziłbym się bym się wyprowadził	wyprowadziłabym się bym się wyprowadziła	wyprowadziłobym się bym się wyprowadziło	wyprowadzilibyśmy się byśmy się wyprowadzili	wyprowadziłybyśmy się byśmy się wyprowadziły
2 os.	wyprowadziłbyś się byś się wyprowadził	wyprowadziłabyś się byś się wyprowadziła	wyprowadziłobyś się byś się wyprowadziło	wyprowadzilibyście się byście się wyprowadzili	wyprowadziłybyście się byście się wyprowadziły
3 os.	wyprowadziłby się by się wyprowadził	wyprowadziłaby się by się wyprowadziła	wyprowadziłoby się by się wyprowadziło	wyprowadziliby się by się wyprowadzili	wyprowadziłyby się by się wyprowadziły

bezosobnik: wyprowadzono by się

bezokolicznik: wyprowadzić się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wyprowadziwszy się

gerundium: wyprowadzenie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: wyprowadzać się

+

wyprowadzić się

+

(SKĄD) + (DOKĄD) + (z KIM)

Od: prowadzić