wychowanek

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

1. domu dziecka

  • 1.

    osoba wychowana przez kogoś innego niż jej rodzice lub przez specjalną instytucję
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Edukacja i oświata

    organizacje/placówki opiekuńcze i kulturalne

    • młody, pełnoletni, starszy wychowanek
    • wychowanek bidula, domu dziecka, internatu, placówki, poprawczaka, sierocińca, specjalnego ośrodka szkolno-wychowawczego; rodziny zastępczej
    • kontakt, rozmowa z wychowankiem
  • Wiedziałam, że wychowankowie domów dziecka strasznie chcą mieć jakąś rodzinę.

    źródło: NKJP: Teresa Torańska: Oni, 1985

    Wychowankowie rodzin zastępczych po uzyskaniu pełnoletności otrzymują także zasiłek na usamodzielnienie się.

    źródło: NKJP: Pieniądze za opiekę, Gazeta Krakowska, 2001-11-14

    Do swoich byłych wychowanków, a było ich w sumie siedmioro (dwie hrabianki pozostały we Francji) mówiła po imieniu, a oni do niej „nianiu” i w drugiej osobie liczby mnogiej, czyli - z szacunkiem, ale też z czułością.

    źródło: NKJP: Jeremi Przybora: Przymknięte oko opaczności, 1994

    Ojciec założył nową rodzinę. Wychowanek ma dwoje przyrodniego rodzeństwa. Ojciec nie kontaktuje się z synem ani zakładem. Nie odpowiada na listy...

    źródło: NKJP: Maria Borowa: Dominika znaczy niedziela, 1988

    Była w domu dziecka biblioteka z klasykami dla mas, na szarym, gazetowym papierze, ale wychowankowie się wcale nie interesowali książkami.

    źródło: NKJP: Henryk Grynberg: Życie ideologiczne, osobiste, codzienne i artystyczne, 1998

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. wychowanek
    wychowankowie
    ndepr
    wychowanki
    depr
    D. wychowanka
    wychowanków
    C. wychowankowi
    wychowankom
    B. wychowanka
    wychowanków
    N. wychowankiem
    wychowankami
    Ms. wychowanku
    wychowankach
    W. wychowanku
    wychowankowie
    ndepr
    wychowanki
    depr
  • bez ograniczeń + wychowanek +
    (KOGO/CZEGO)
    bez ograniczeń + wychowanek +
    (CZYJ)
  • Od: wychować; zob. chować