-
2.
osoba, która zdobyła w jakiejś instytucji wykształcenie lub umiejętności -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Edukacja i oświata
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
określenia człowieka ze względu na jego działalność intelektualną -
- wychowanek klubowy; znany wychowanek
- wychowanek Legii Warszawa, ŁKS Łódź, RKS Radomsko, Stali Stalowa Wola, Włókniarza Częstochowa...; gimnazjum, politechniki, przedszkola, szkoły, szkółki, świetlicy; trenera
- osiągnięcia, zjazd wychowanków
-
Fryderyk Albert Lessel był również wychowankiem pracowni architektonicznej, jak byśmy to dzisiaj nazwali, pracującej dla króla Stanisława Augusta, pełniącej także funkcje dydaktyczne.
źródło: NKJP: Maria Irena Kwiatkowska, Marek Kwiatkowski, Krzysztof Wesołowski: Znane i nieznane: rezydencje, ludzie, wydarzenia, 2001
To „zło”, które się dzieje w szkole, najjaskrawiej widać w postawach jej wychowanków.
źródło: NKJP: Witold Bobiński: „Szkoła chora na nijakość”, Tygodnik Powszechny, nr 43, 1994
Barwna i mądra opowieść o szkole tańca i jej wychowankach.
źródło: NKJP: Cosmopolitan, nr 11, 2000
Trumnę ze zwłokami zmarłego od cmentarnej bramy aż do mogiły nieśli na ramionach dawni wychowankowie, wśród nich wychowanek Paweł Kryński, uczeń matematycznie uzdolniony słabo, jednakże przez nieboszczyka lubiany.
źródło: NKJP: Andrzej Szczypiorski: Początek, 1986
Niekiedy głosi się teoretycznie lub realizuje w praktyce wychowawczej pogląd, że istota procesu wychowawczego sprowadza się do wyrobienia w wychowanku dobrych przyzwyczajeń.
źródło: NKJP: Józef Tischner: Świat ludzkiej nadziei: wybór szkiców filozoficznych 1966-1975, 1975
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. wychowanek
wychowankowie
ndepr wychowanki
depr D. wychowanka
wychowanków
C. wychowankowi
wychowankom
B. wychowanka
wychowanków
N. wychowankiem
wychowankami
Ms. wychowanku
wychowankach
W. wychowanku
wychowankowie
ndepr wychowanki
depr -
+ wychowanek + (KOGO/CZEGO)+ wychowanek + (CZYJ) -
Od: wychować; zob. chować