kumpela
-
pot. ekspresywnie o kumpelce - bliskiej koleżance
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia osób wchodzących w relacje międzyludzkie -
- dobra, fajna, świetna; dawna, stara kumpela
- kumpela i kumpel
- kumpela mówiła; robiła, zrobiła coś
- mieć kumpelę
- iść do kumpeli
- czekać na kumpelę
- spotkać się; gadać, rozmawiać z kumpelą
-
Kaśka przypomniała sobie nagle czasy akademika, kiedy to kumpele spotykały się wieczorami [...], niby to żeby się uczyć, a tak naprawdę - by pogadać o facetach.
źródło: NKJP: Anna Sawicka: W świecie uczuć, Cosmopolitan, 2000
Nie ufam bezgranicznie ludziom, bo mnie zranili. Każdego trzymam na dystans. Mam jedną dobrą kumpelę i mojego chłopaka i to mi wystarcza.
źródło: NKJP: Internet
Ma trzydzieści kilka lat. Chętnie ją poznam, może będzie kolejną fajną kumpelą do spotkań w knajpkach czy do wyjazdów na biwaki.
źródło: NKJP: Magdalena Okoniewska: Mój świat jest kobietą..., 2004
[...] sądziłam, że najważniejsi byli moi znajomi - kumple i kumpele. To im wierzyłam i ufałam.
źródło: NKJP: Agnieszka Ceronia: Cały czas walczę o siebie, Dziennik Bałtycki, 2007-05-25
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kumpela
kumpele
D. kumpeli
kumpeli
neut kumpel
char C. kumpeli
kumpelom
B. kumpelę
kumpele
N. kumpelą
kumpelami
Ms. kumpeli
kumpelach
W. kumpelo
kumpele
-
+ kumpela + (KOGO)+ kumpela + (CZYJA) -
Zob. kumpel