-
1.
specjalista w określonej dziedzinie technicznej, mający wymagane wykształcenie i uprawnienia -
technik [D lp technika lub pot. technika], [M lmn technicy lub pot. technicy]
-
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Praca
zawody -
- policyjny; wyspecjalizowany technik; technik budowlany, dentystyczny, drogowy, farmaceutyczny, kryminalistyczny, leśny, lotniczy, medyczny
- technik ekonomista, elektronik, elektryk, mechanik
- technik budowy czegoś, łączności, mechanizacji rolnictwa, szyfrowania, żywienia
-
Waldemar Łuczak lubi majsterkować i sprzątać w domu. Ukończył Zespół Szkół Mechanicznych w Słupsku i z wykształcenia jest technikiem mechaniki.
źródło: NKJP: (am): Najważniejsza jest życzliwość, Dziennik Powiatu Bytowskiego, 1999-10-15
Obecnie pracuje jako technik kryminalistyki w Komendzie Powiatowej Policji w Płońsku.
źródło: NKJP: M.Żbikowski: Tygodnik Ciechanowski - Galeria „P”: „Trzy do jednego” Roberta Chudzyńskiego, 2004-02-11
W gromadce techników podsłuchiwaczy, nasłanych przez wszelkie możliwe instytucje, byli i ci w wojskowych mundurach.
źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Drzymalski przeciw Rzeczpopolitej, 2004
Technicy biegli już, prosto od swych maszyn, niosąc skrzynki narzędziowe.
źródło: NKJP: Stanisław Lem: Niezwyciężony, 1964
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. technik
technicy
D. technika
techników
C. technikowi
technikom
B. technika
techników
N. technikiem
technikami
Ms. techniku
technikach
W. techniku
technicy
-
+ technik + CZEGO -
łac. technicus
z gr. technikós 'kunsztowny'