-
1.a
znak odbity na czymś, mający funkcję urzędową -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Funkcjonowanie państwa
urzędy i ich funkcjonowanie -
- czarna, czerwona...; okrągła; herbowa, hrabiowska, królewska, papieska; urzędowa; pamiątkowa pieczęć; pieczęć nagłówkowa
- pieczęć dyrektora, króla; gminy, miasta, powiatu; banku, biblioteki, parafii, sądu, szkoły, urzędu
- pieczęć z godłem, z herbem, z orłem, z czyimś wizerunkiem; z adresem, z datą
- pieczęć i flaga, pieczęć i herb, pieczęć i podpis; pieczęcie i sygnatury
- koperty bez pieczęci
- miejsce na pieczęć
- dokument, koperta, list, pismo z pieczęcią
- pieczęć widnieje na czymś
- opatrzyć/opatrywać; poświadczony, potwierdzony pieczęcią
- widnieć na pieczęci
-
Musi być opatrzona czarną pieczęcią Państwowej Komisji Wyborczej i tuszowym odciskiem pieczęci komisji obwodowej.
źródło: NKJP: Dwa dni do referendum, Dziennik Polski, 2003-06-07
Pieczęć dyrektora na dokumencie świadczy, ze zaakceptował jego treść.
źródło: NKJP: Piotr Szczepaniak, „Gazeta” pisze nieprawdę - twierdzi dyrektor, 1999, prasa
Dziewczyna podała mu kopertę z pieczęcią buddyjskiego klasztoru i napisem: Ewa Kowalska.
źródło: NKJP: Manuela Gretkowska, Piotr Pietucha: Sceny z życia pozamałżeńskiego, 2007
Również na tym dokumencie widnieje pieczęć i podpis nadkom. Króla.
źródło: NKJP: Alina Janusz, Piotr Najsztub, Piotr Żak: Tajemnica Poliszynela, Gazeta Wyborcza, 1994-09-12
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. pieczęć
pieczęcie
D. pieczęci
pieczęci
C. pieczęci
pieczęciom
B. pieczęć
pieczęcie
N. pieczęcią
pieczęciami
Ms. pieczęci
pieczęciach
W. pieczęci
pieczęcie
-
psł. *pečatь
Forma prasłowiańska jest prawdopodobnie wczesnym zapożyczeniem z któregoś z języków orientalnych; w pol. pieczęć wtórne -ę- (Bor)