-
2.
przepełniony jakimś uczuciem -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
emocje i uczucia -
- nabrzmiały czymś głos; nabrzmiałe czymś słowa
- nabrzmiały grozą, lękiem, łzami, nadzieją, pieszczotą, smutkiem, udręką, wściekłością, wzruszeniem
-
Liryka Konopnickiej mówiła w słowach nabrzmiałych oburzeniem o krzywdzie chłopa i robotnika.
źródło: KWSJP: Stefan Kieniewicz: Historia Polski 1795-1918, 1968
Widziała tuż obok swojej twarzy ich twarze nabrzmiałe wściekłością, ociekające potem, wytrzeszczone oczy, usta wypluwające przezwiska.
źródło: KWSJP: Mieczysław Maliński: Matka Jezusa, 1981
Uroczystość trwała krótko. Parę wzniosłych przemówień na jego cześć, ciepłe nabrzmiałe serdecznością podziękowanie.
źródło: KWSJP: Jola Czaderska-Hayek: Mój Hollywood, 1990
Głosem nabrzmiałym od szczęścia donosiła mi, że urodziła córkę.
źródło: KWSJP: Stanisław Dobiasz: Nienawidzę Seneki, 1984
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. nabrzmiały
nabrzmiały
nabrzmiały
nabrzmiałe
nabrzmiała
D. nabrzmiałego
nabrzmiałego
nabrzmiałego
nabrzmiałego
nabrzmiałej
C. nabrzmiałemu
nabrzmiałemu
nabrzmiałemu
nabrzmiałemu
nabrzmiałej
B. nabrzmiałego
nabrzmiałego
nabrzmiały
nabrzmiałe
nabrzmiałą
N. nabrzmiałym
nabrzmiałym
nabrzmiałym
nabrzmiałym
nabrzmiałą
Ms. nabrzmiałym
nabrzmiałym
nabrzmiałym
nabrzmiałym
nabrzmiałej
W. nabrzmiały
nabrzmiały
nabrzmiały
nabrzmiałe
nabrzmiała
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. nabrzmiali
nabrzmiali
nabrzmiałe
nabrzmiałe
D. nabrzmiałych
nabrzmiałych
nabrzmiałych
nabrzmiałych
C. nabrzmiałym
nabrzmiałym
nabrzmiałym
nabrzmiałym
B. nabrzmiałych
nabrzmiałych
nabrzmiałych
nabrzmiałe
N. nabrzmiałymi
nabrzmiałymi
nabrzmiałymi
nabrzmiałymi
Ms. nabrzmiałych
nabrzmiałych
nabrzmiałych
nabrzmiałych
W. nabrzmiali
nabrzmiali
nabrzmiałe
nabrzmiałe
-
+ nabrzmiały + CZYMszyk: neutralny + nabrzmiały + od CZEGOszyk: neutralny -
Zob. nabrzmieć