-
1.
wystąpienie przeciwko legalnym władzom dużej grupy osób gromadzących się i manifestujących swój bunt na ulicach, przeradzające się w walkę -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Funkcjonowanie państwa
władza państwowa
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
stosunki, grupy i organizacje społeczne -
- majowa; paryska; robotnicza, społeczna; uliczna rewolta
- rewolta studentów
- przywódca; wybuch rewolty
- rewolta wybuchła
- stłumić rewoltę
-
W marcu 1911 r. wybuchła w Maroku rewolta [...]. Stolicę kraju [...] otoczyli powstańcy.
źródło: NKJP: Janusz Pajewski: Historia powszechna 1871-1918, 1967
Studencka rewolta w marcu 1968 roku, wspierana przez większość intelektualistów i znaczną część inteligencji, zapoczątkowała formowanie się antysystemowej tożsamości politycznej [...].
źródło: NKJP: Edmund Wnuk-Lipiński: Demokratyczna rekonstrukcja : z socjologii radykalnej zmiany społecznej, 1996
W 40 lat po słynnym 1968 r. we Francji rozgorzała dyskusja: co z tego wielkiego ruchu zostało? [...] jeden z przywódców rewolty francuskich studentów, nie jest zwolennikiem wielkiego świętowania rocznicy [...].
źródło: NKJP: Głosy i glosy, Polityka, 2008-02-23
Wiadomość była zaskakująca. Bunt wojska! [...] Najwyraźniej kontynent wchodził w niespokojny okres zamieszek, rewolt, przewrotów.
źródło: NKJP: Ryszard Kapuściński: Heban, 2004
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. rewolta
rewolty
D. rewolty
rewolt
C. rewolcie
rewoltom
B. rewoltę
rewolty
N. rewoltą
rewoltami
Ms. rewolcie
rewoltach
W. rewolto
rewolty
-
+ rewolta + (przeciw KOMU) -
ang. revolt
fr. révolte
wł. rivolta