bunt

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

1. młodzieńczy

  • 1.

    stanowczy sprzeciw wobec kogoś lub czegoś
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

  • hiperonimy:  protest
    sprzeciw
    • cichy, jawny, otwarty, rozpaczliwy; młodzieńczy, nastoletni, pokoleniowy; słuszny bunt; bunt społeczny; ideologiczny, religijny, romantyczny, wewnętrzny
    • bunt mieszkańców, młodych, młodzieży, nastolatków
    • bunt wobec Boga, świata
    • bunt przeciw Bogu, przeciw światu
    • bunt i agresja, bunt i protest, bunt i ucieczka z domu; gniew i bunt
    • mechanizm, odruch, powód, prawo, przedmiot, przejaw, przykład, wyraz, wyrażanie buntu
    • skłonny do buntu
    • przeżywać, stłumić, tłumić, wyrażać bunt
  • Jawny bunt przeciwko rodzicom, wychowawcom, innym ludziom, instytucjom itp. ma być dowodem na to, że jednostka nie zgadza się na przypisywanie jej odpowiedzialności za porażki i tym samym na próbę ograniczania jej wolnościowych dążeń.

    źródło: NKJP: Anna Oleszkowicz: Bunt młodzieńczy, 2006

    Zniknął zwykły odruch buntu wobec wszystkiego, co ja mówię i co mówi psycholog. Może ten telefon do mnie kosztował ją więcej, niż myślę.

    źródło: NKJP: Maria Nurowska: Hiszpańskie oczy, 1995

    Dopiero, kiedy na karku poczuł żelazny chwyt i spojrzał w oczy swego pogromcy, zawrzał w nim gniew i bunt. Zaledwie przed chwilą był królem - teraz miał zostać zniewolony? Nigdy!

    źródło: NKJP: Ewa Ćwikła: Wędkarskie opowieści Stynki, 2008

    Wydaje mi się, że uniwersalny jest bunt nastolatków przeciwko autorytetom rodziny. Nawet na Wyspach Triobriandzkich [...] występuje konflikt pokoleń i pojawia się problem buntu, taki sam jak w naszej kulturze.

    źródło: NKJP: Edward Nęcka: Człowiek - umysł - maszyna: rozmowy o twórczości i inteligencji, 2005

    Ominęły go konflikty pokoleń, młodzieńcze bunty i szaleństwa.

    źródło: NKJP: Mariusz Janicki, Jan Maria Solista, Polityka, 2003-04-12

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m3

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. bunt
    bunty
    D. buntu
    buntów
    C. buntowi
    buntom
    B. bunt
    bunty
    N. buntem
    buntami
    Ms. buncie
    buntach
    W. buncie
    bunty

    Inne uwagi

    Zwykle lp

  • bez ograniczeń + bunt +
    (KOGO) + (przeciw/przeciwko KOMU/CZEMU)
    bez ograniczeń + bunt +
    (KOGO) + (wobec KOGO/CZEGO)
  • śr.-w.-niem. bund 'związek'

    Wyraz dawniej funkcjonował w polszczyźnie w znaczeniu 'przymierze, związek', zaś znaczenia 'zmowa, spisek', 'powstanie' oraz 'sprzeciw, opór' są wtórne.