-
2.
ten, kto uczestniczy w wystąpieniu przeciw władzy, dążąc do jej obalenia lub ograniczenia
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Funkcjonowanie państwa
władza państwowa
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
stosunki, grupy i organizacje społeczne -
synonimy: rebeliant
-
- buntownik muzułmański
- buntownik i dezerter, buntownik i rewolucjonista; zdrajca i buntownik
- grupa buntowników
- buntownik walczył
- ścigać buntowników
- przyłączyć się, zwrócić się do buntowników
- ruszyć, wystąpić przeciw/przeciwko buntownikom
-
W Afganistanie sterowane przez satelity pociski rakietowe tomahawk [...] rozbiły w puch namioty i prymitywne baraki w pobliżu Chostu i Dżalalabadu, gdzie na skalistych pustyniach Saudyjczyk utworzył obozy szkoleniowe dla muzułmańskich buntowników.
źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Modlitwa o deszcz, 2000
Rząd angażuje przeciwko buntownikom wszystkie dostępne zasoby, leje się krew.
źródło: NKJP: Edwin Bendyk, Manga o gangu, Polityka, 2006-03-04
Minęło pół roku i zbuntowani panowie Rosji, Ukrainy i Białorusi rozwiązali państwo Gorbaczowa. Wkrótce do buntowników przyłączyły się inne prowincje. Spisek się dokonał. Gorbaczow został zdetronizowany.
źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Dobre miejsce do umierania, 2005
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. buntownik
buntownicy
ndepr buntowniki
depr D. buntownika
buntowników
C. buntownikowi
buntownikom
B. buntownika
buntowników
N. buntownikiem
buntownikami
Ms. buntowniku
buntownikach
W. buntowniku
buntownicy
ndepr buntowniki
depr -
Zob. buntować