koniec

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

2. w przestrzeni

  • 2.

    miejsce, za którym tego, o czym mowa, już nie ma
  • KATEGORIE FIZYCZNE

    Cechy i właściwości przestrzeni

    miejsce i jego usytuowanie w przestrzeni

  • antonimy:  początek
    • drugi, przeciwległy koniec
    • jeden koniec
    • koniec alei, drogi, ścieżki, trasy; jeziora, miasta, ogrodu, podwórza, Polski, wsi, ziemi; kija, liny, stołu; korytarza, peronu; nosa, ogona, palców
    • koniec i początek czegoś
    • nie mieć końca
    • dojechać, dojść/dochodzić do końca
    • iść, pobiec na koniec czegoś
    • być, siedzieć, mieszkać; leżeć; położony na końcu czegoś
  • Przez cały cmentarz - łącząc jego dwa najwyższe punkty - przebiega aleja zasłużonych. Na jej końcu i początku architekci umieścili kolumbaria, w których przechowywane będą skremowane prochy.

    źródło: NKJP: r: W sprawie cmentarza, Tygodnik Regionalny „Gazeta Częstochowska” nr 19 (600), 2003-05-08

    Wozy bojowe dojechały do końca drogi, a później strażacy leśną ścieżką z podręcznym ekwipunkiem doszli do palącego się budynku.

    źródło: NKJP: (ZACH): Czerwony kur znów groźny, Gazeta Krakowska, 2007-10-05

    Kanał zwano Akkadyjskim, gdyż u wylotu jego nad Eufratem leżał starożytny gród Akkad [...]. U drugiego końca kanału, nad Tygrem, znajdowało się miasto Sefarwaim.

    źródło: NKJP: Zofia Kossak: Przymierze, 1952

    Czułem tylko to moje dotknięcie, niby ciepłe, a drżące, zalęknione, najpierw w samych końcach palców, potem w całej dłoni, w całej ręce, w
    całym sobie, a dopiero po chwili także w tym jej wygórzonym brzuchu, który, wydawało mi się, zaczął róść, rozkwitać [...].

    źródło: NKJP: Wiesław Myśliwski: Widnokrąg, 1996

    Przez cały dzień Delabranche mówił i pokazywał, pokazywał i mówił. Oprowadzał ich po tym dziwacznym domu, aż zaczęli podejrzewać, że dom nie ma końca, że rozrasta się i wgryza w górę, rozprzestrzenia korytarzykami, przejściami, do których prowadzą zapomniane drzwi.

    źródło: NKJP: Olga Tokarczuk: Podróż ludzi księgi, 1993

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m3

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. koniec
    końce
    D. końca
    końców
    C. końcowi
    końcom
    B. koniec
    końce
    N. końcem
    końcami
    Ms. końcu
    końcach
    W. końcu
    końce
  • bez ograniczeń + koniec +
    (CZEGO)
  • psł. *konьcь 'punkt lub linia krańcowa, koniec lub początek'