-
2.
miejsce, za którym tego, o czym mowa, już nie ma -
KATEGORIE FIZYCZNE
Cechy i właściwości przestrzeni
miejsce i jego usytuowanie w przestrzeni -
antonimy: początek
-
- drugi, przeciwległy koniec
- jeden koniec
- koniec alei, drogi, ścieżki, trasy; jeziora, miasta, ogrodu, podwórza, Polski, wsi, ziemi; kija, liny, stołu; korytarza, peronu; nosa, ogona, palców
- koniec i początek czegoś
- nie mieć końca
- dojechać, dojść/dochodzić do końca
- iść, pobiec na koniec czegoś
- być, siedzieć, mieszkać; leżeć; położony na końcu czegoś
-
Przez cały cmentarz - łącząc jego dwa najwyższe punkty - przebiega aleja zasłużonych. Na jej końcu i początku architekci umieścili kolumbaria, w których przechowywane będą skremowane prochy.
źródło: NKJP: r: W sprawie cmentarza, Tygodnik Regionalny „Gazeta Częstochowska” nr 19 (600), 2003-05-08
Wozy bojowe dojechały do końca drogi, a później strażacy leśną ścieżką z podręcznym ekwipunkiem doszli do palącego się budynku.
źródło: NKJP: (ZACH): Czerwony kur znów groźny, Gazeta Krakowska, 2007-10-05
Kanał zwano Akkadyjskim, gdyż u wylotu jego nad Eufratem leżał starożytny gród Akkad [...]. U drugiego końca kanału, nad Tygrem, znajdowało się miasto Sefarwaim.
źródło: NKJP: Zofia Kossak: Przymierze, 1952
Czułem tylko to moje dotknięcie, niby ciepłe, a drżące, zalęknione, najpierw w samych końcach palców, potem w całej dłoni, w całej ręce, w
całym sobie, a dopiero po chwili także w tym jej wygórzonym brzuchu, który, wydawało mi się, zaczął róść, rozkwitać [...].źródło: NKJP: Wiesław Myśliwski: Widnokrąg, 1996
Przez cały dzień Delabranche mówił i pokazywał, pokazywał i mówił. Oprowadzał ich po tym dziwacznym domu, aż zaczęli podejrzewać, że dom nie ma końca, że rozrasta się i wgryza w górę, rozprzestrzenia korytarzykami, przejściami, do których prowadzą zapomniane drzwi.
źródło: NKJP: Olga Tokarczuk: Podróż ludzi księgi, 1993
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. koniec
końce
D. końca
końców
C. końcowi
końcom
B. koniec
końce
N. końcem
końcami
Ms. końcu
końcach
W. końcu
końce
-
+ koniec + (CZEGO) -
psł. *konьcь 'punkt lub linia krańcowa, koniec lub początek'