dystans - Wielki słownik języka polskiego PAN

4.

postawa pozbawiona zażyłości lub zaangażowania

[dystãs] lub [ dystans]

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

chłodny dystans
dystans do kobiet, do mężczyzn, do rozmówcy, do studentów, do uczniów; do kłopotów, do problemów; do sprawy; do życia
dystans między nauczycielem a uczniami, wykładowcą a studentami
zachowywać; zmniejszyć, zwiększyć dystans
odnosić się, podchodzić do kogoś/czegoś z dystansem

	Nie patrzyła mi w oczy, tylko na ucho, co robiła zawsze, kiedy chciała podkreślić dystans wobec rozmówcy. źródło: NKJP: Grażyna Plebanek: Pudełko ze szpilkami, 2006
	Joanna wprawdzie nie rzekła: „Jarosławie”, ale to nieszczęsne „witaj” było znamienne. Jest ostrożna, bardziej oficjalna, już na początku zaznacza dystans. źródło: NKJP: Marek Krajewski, Mariusz Czubaj: Róże cmentarne, 2009
	Ciekawe, jakoś wciąż nie przeszli na ty. Dystans był zbyt duży. źródło: NKJP: Tomasz Konatkowski: Wilcza wyspa, 2006
	Zwykle zachowuję dystans wobec innych. Może dlatego rozpadło się moje małżeństwo, że Sue uważała, iż zawodowy chłód przenoszę do domu. źródło: NKJP: Maria Nurowska: Powrót do Lwowa, 2008

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m3

Inne uwagi

Zwykle lp

fr. distance