Wedle wskazówek w egzemplarzu reżyserskim prolog rozpoczynał przerażający, grzmiący głos bębna długo rozbrzmiewający z różnych stron widowni.
źródło: NKJP: Małgorzata Leyko: Reżyser masowej wyobraźni : Max Reinhardt i jego teatr dla pięciu tysięcy, 2002
Gdzieś bardzo daleko odezwał się cienki i śpieszny głos sygnaturki.
źródło: NKJP: Tadeusz Konwicki: Bohiń, 1992
Głos fletu, dotychczas odległy, tylko chwilami wybijający się ponad szum morza, był teraz blisko, może ukryty za kotarą, może na kominku, może pod łóżkiem.
źródło: NKJP: Adam Czerniawski: Narracje ormiańskie, 2003
