grzesznie

Bohaterowie powieściowi grzesznie się zabawiają, gdy naród walczy. I po to Gombrowiczowi potrzebna była okupacja!

źródło: NKJP: Tadeusz Drewnowski: Próba scalenia: obiegi, wzorce, style : literatura polska 1944-1989, 1997

[...] moja obietnica nie była uczciwa: w gruncie rzeczy myślałem tylko o najbliższej nocy, o tym, że znowu będę się z tobą kochać, zarazem grzesznie i niewinnie, bo po mojej stronie był tylko grzech, po twojej za to czystość, poświęcenie, ofiara.

źródło: NKJP: Jerzy Sosnowski: Prąd zatokowy, 2003

To, co sobie grzesznie przywłaszczył z rzeczy poświęconych, zwróci, oddając ponadto jedną piątą wartości, i odda to kapłanowi. W ten sposób kapłan dokona przebłagania za niego, ofiarując za niego baranka zadośćuczynienia, i będzie mu grzech odpuszczony.

źródło: NKJP: Biblia Tysiąclecia, 1965